kendini bir fanus içerisinde hissetme,çevrendekileri sevme ama kendini onlardan baska bi yerde,uzak issiz hissetme durumu.felaket habercisi.depresyon belirtisi.
(bkz: aglama nobetleri)
işyerlerinde sıkça yaşanılan durum. yaşadığım durum diyeyim. dünya da 7 milyar insan var ve ben hala yalnız hissediyorum o ayrı. ee şimdi 7 milyar kişi dururken derdini tasanı anlatacak bir allah'ın kulunu bulamıyorsam sorun var demektir onu da biliyorum. fakat bende midir, kimdedir nerdedir onu kestiremiyorum. *
umurumuzdan taşan "yalnızım çünkü siz varsınız" durumudur. gelmeyişleri beklemek ve hiç bulamadıklarımızı asla yitirmemekle aynı rüzgar torbasına konmuş eylemsellik cilveleşmesi...
bu simetrisi kayık teklik hali, intiharlardan tehirli bikaç yaşam kırıntısıyla taçlanırsa "oldukça iyi bu duruş"a varacak kadar tehlikeli olabilir.
yine de hayatın "hiç" köşesine tasmalanmayacak kadar önemsel ve dizi dizi "ve"ler sıralandırılabilecek kadar da hayati bulduğum bir seçilmiş edilgenliktir bana göre...
kademe atlayan insanın yaşadığı tür yalnızlıktır.zira anlatmaz,şikayetçi olmaz,o kalabalığın içinde öyle bir güler ki sana onun mutluluğunu görmekle kalmaz, kıskanırsın da sözlük. O kadar inandırıcı oynar rolünü,anlamazsın,merak edersin,bir gün köşede sıkıştırabilirsen eğer sorarsın ; 'usta ya şu mutluluğun sırrını bi söylesene be' dersin.kaldırır kaşını,hafiften aşağıdan yukarı doğru bakarak gülümser ve konuşur içinden 'ah be eleman bu kalabalığın yalnızlığı' der.şaşar kalırsın,ya öyle işte sözlük.
arkadaşların evlenir, gider, piç gibi ortada kalırsın. ailen gider, sefil olursun.
bir hatun bile yüzüne bakmaz, alışırsın. içlerinden bakanlar çıkarsa da, "bu benim gibi birine neden bakıyor ki dersin", sonra şüphelendiğin için sen bakmazsın.
işten eve dönmek istemezsin. çünkü seni evde duvarlar bekliyordur. onlarla konuşmaktan ve onları dinlemekten bıkmışsındır.
sonra, arkanı dönersin ve allah'a sığınıp, sabredersin.
etrafınızda onca insan olmasına rağmen kendinizi yalnız hissetmenizdir.
yeni bir iş yerine başlarsınız ne kadar kalabalıktır başınız döner. değişik insanlar. kaybolursunuz küçülürsünüz herşey herkes üstünüze gelir gibi olur ama siz gülümsersiniz.
Penaltıcı Arif ve Şaban Şükür kaçıp gidince yanlız kalan Fatih Terim serzenişidir. Kalabalık yalnızlıkmış. Peh! Bankacı karı vardı, neydi adı? Hani şu futbolcu tokatlayan... Arda Turan gibilerini tokatlayan abla. O bile yalnızlığını giderememiş Fatih hıyarının. Anlayın gari.
