bunu yazanların veya söyleyenlerin peygamber efendimizin "bir kimse müslüman kardeşine "kafir" derse, bu söz mutlaka ikisinden birine döner" şeklindeki hadisini okuduk dan sonra bir defa daha düşünmelerini gerektiren kelimedir. Çünkü kelime i şahadet getiren her kez müslümandır ve müslüman olan birine kafir demek sizi kafir yapar.
kime veya neye gore kufur ettiklerini merak ettigim yazarlardir. yani varsa bunun bir olculebilirligi ben de olceyim. merak ettim dogrusu iman-kufur durumumu.
yaratıcı bile -inanmasan bile sadece 2 saniye için var olduğunu düşün- "ey insanoğlu sen nasıl olur da benim dinime iman etmezsin" dememişken tarih boyunca 1 defa bile, sen-ben-o kim oluyoruz da insanları inançsızlıkla suçluyoruz ya da dur bir dakika ya kimiz ki biz inançsızlığın suç olduğunu düşünüyoruz?
inanç 2 kişiliktir, yaratıcı ve kul.
inançsızlıkta tek kişiliktir.
eee demek ki neymiş? denklemde bizim yerimiz yokmuş.
kafirlik anlayışına bağlı. denizleri fenerlerle aydınlatmamak , kadınların bacaklarına önce uzun uzun bakıp fanteziler kurup sonra onları günahkar orospular olarak nitelememek, insanların namus ve din bekçiliğini yapmamak kafirlikse geriye kurulacak tek cümle kalıyor: "baba ben kafir oldum"
bir insanı kafir olarak nitelemenin eğer haksızsa bir müslümanın kendisini çok büyük günaha sokacağının farkında olan bir müslümanın hiç kimseye ya da hiçbir yazara neyse işte yapıştırmayacağı etikettir. ayrıca kimsenin dini kimseyi ilgilendirmez. hem ne demiş atalarımız:
