Hoşgeldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
Hoşgeldin kadınım benim hoş geldin
ayağını bastın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
insana sevdiği kişi tarafından söylenen (isim + iyelik eki) bence en iyisi.
zaten çoğunluk sevgili /eş tarafından düşünüp yazmış.yoksa hangi kadın kapıcı veysel efendinin hatunum, meleğim demesini ister ki?
aşırı derecede subjektifim yine.
