ünlü üstad nil karaibrahimgil'in bu konuya özel şarkısı bile var. şu sözlere bakar mısınız ne kadar öğretici... aldığım bir bilgiye göre, uludağ sözlükte yazıyormuş zamanında... hey gidi.
"Gözlerin dönmüş kızı görünce
Yerli yersiz bakıp sana gülünce
Ben de tesadüf o gece erken yattım
Bana kelek yaptın"
Çok güzel özelliktir, Allah bu özelliğe sahip kızlardan razı olsun biz razıyız çünkü...
Ben bi kek yapayım dendiği zaman hemen üstümü değiştirmeye başlarım, markete gidip eksik malzemeleri tamamlamak için. Zaten bana çok farketmez havuçlu olur, ıslak olur, limonlu olur, sade olur. O an kekçi arkadaşa nasil bir ilham geldiyse ben destekçisiyim.
Kadin anamdir o. Butun gun yorulmustur, ama aksam yemegini yedikten sonra kalkar masadan “canim tatli cekti bi kek/revani/tart yapiyim” diyerek. Haftada bir kac kez oluyor bu, evde baska tatli bile olsa (bizim yaptigimiz “entel” tatlilari, pastalari begenmez kendileri).
sadece kadınlara mahsus olduğunu kim söylemiş, sadece -evin kek kokusuna ihtiyacı var- diye ben bile yapıyorum. hay allah canım çekti, evde portakalda var yarın ilk iş kek yapmak..
