Şimdi şöyle düşünün: 150 kadar kişi bir bütün olarak bindik, arada bilmem kaç durak geçtik, belki maltepe'de belki soğanlı'da emin değilim, bir iki kişi indi veya inmedi tam emin değilim ama hayal da görmüş olabilirim.
Kartal istasyonunda o 150 kişi yine bir bütün olarak indik.
Yani nerdeyse Kartal halkına özel inşa edilmiş bir hat. Bu kadar mı bütünlük olur. Biraz bekleyeyim yer bulurum deseniz mümkün değil çünkü herkes oturduğu yere çömdü bir güzel uyudu, ayakta kalanlara acıdım doğrusu, yol git git bitmedi.
Bu hatta yaşlı bir amca görürüm sürekli tepeden tırnağa tam bir galatasaray aşığı amca. Ayakkabılarının bağcığı bile sarı kırmızıdır. Montuna kendi elleriyle işlediği amblemler yıldızlar vardır. Elinde sürekli gstore çantasıyla gezer. Hikayesini hep merak etmişimdir bu adamın.
