"küçük sırlar dakilerin küçük fahişeler olması" adlı başlığı açtıktan sonra yobazlıkla suçlayan bünyeden yola çıkılaarak varılacak kanı. Ama onun kendi dünyasında... Bana yobaz diyenler çakma "atatürkçüler" hanginiz benle yarışabilirsiniz, siz bu klavye başındaki insanların kim olduğunu bilmeden nasıl bok atabilirsiniz. Belki karşıma geçseniz köpeğim olacak, önümde ceket bağlayacaksınız, sizin o geçerken selam verdiklerinizdenim, yalakalıktan dilinizi aşındırdıklarınızdanım.
O tür bir hayatı reddetmek yobazlıksa "evet ben yobazım" ama kabul edenlere sözüm: siz de gavatsınız.
yobazlığı boktan bir dizinin boktan karakterleriyle atatürkçülüğü bağdaştırma noktasına kadar ulaştırmış; başkalarının kendisinin "köpeği" olması gerektiğine inanan, büyüklük kompleksinden nerelere sığacağını bilememiş enteresan bir bünyenin tuhaf lakırdısı.
Olgun olmak lazım hayatta, sözlükte, toplum içinde. Zavallı bile olunsa zavallılığı göstermemeye çalışmak lazım; ama işte kompleks böyle birşey, insan o kompleksle böyle saçma sapan ortaya atlayınca başkalarının kendisinin ne kadar ufacık olduğunu anlayabileceğini göremiyor bile...
