adami olume goturur bunlar. ian curtis'in yeni bir cumle icin hazirlandigi her an hayatinizdaki iyi seylerin silinmesine yol acar sanki. hastalikli melodiler ruhunuza isler. intihari hissedebilirsiniz. ian curtis'i hissedebilirsiniz. hayatin laylaylomunda hissetmeyi unuttugunuz tum eksiklikleri hissedebilirsiniz. hissedilir yani. hissediliyor.
bir insan her ne kadar ölümcül bir acı içerisinde olursa olsun, bu grubun şarkılarını dinlediğinde kendini çok iyi hissedebilir. özellikle de youtube'dan izlenirse faydası daha da artar.
şu sıralar deliler gibi t-shirtünü aradığım ancak klasik çizgilerin dışında t-shirtüne ulaşamadığım taparcasına severek dinlediğim solistliğini ian curtisin yaptığı müzik grubu.
eğer bir grup insan pistols'dan etkilenip böyle müzik yapıyorsa daha diyecek birşey yoktur. hasta insanların hasta müziğini yapan insanlar. dance to the radio!
1977de kurulup 1980de ian'in ölümüyle dağılmıştır.tüm şarkılarında depresif bir hava vardır.
gerçekten dinlenesi şarkılara imza atmışlardır.isminin çıkış yeri muhteşemdir.
detaylı bilgi için;
(bkz: control)
ian curtis(vokal-gitar), bernard sumner(gitar-klavye), peter hook(bas gitar) ve stephen morris(bateri) yeteneklerinin oluşturduğu grup. bir çok grubu etkilediği, birçok insanı farklı bir müzik türüyle tanıştırdığı aşikardır.
sara hastası bir solist*,
gitarlarını alır almaz albüm yapmış elemanlar,
tekinsiz bir müzik, punk desen punk değil, rock n roll desen hiç değil. klavye ağırlıklı acaip melodiler. en mutlu şarkılarda bile karamsar bir hava. konserlerini yavaş yavaş doldurmaya başlayan siyah elbiseli bebeler, siyah makyajlı kızlar...
sadece 3 albüme imza atmalarına rağmen post punkta çığır açmış,kültleşmiş 1980 yılında vokal ian curtis'in intiharı sebebiyle,new order olarak müziğe devam etmeye karar vermiş grup.
