bir zamanların işçi söylemini en içten sözlerle getiren şarkı iken, şimdi yandan yemiş solcular tarafından barlarda içki sohbetlerinde, karı kız ortamlarında söylenmektedir. Bu söyleniş işte, bugünün solunun hali pür melalini karşımıza öyle güzel çıkarmaktadır ki. Artık solculuk oynamak için, kapitalin düzeninde en alt sırada olmaya gerek yok nasılsa, ezilmiş olana bir parça sürtündün mü tamam?
CEm abi işçiler işçi kaldı, ama alayı akp ci oldu, biz de onlara inat solcu olduk diyenler, içki masasında kozmos kurtarmanın peşinde devam etsinler o zaman... Haydi vre. Yaşasın sarhoş kalmış zihinlerin yanlış bilince sahip toplumu yola getirme çabası.
cem karaca'nın söylediği tamirci çırağı adlı parçadan bir dizedir.
şarknın sözlerinin tamamı ise şöyledir;
gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar
ümit gönlümün ekmeği umar ha umar umar
elleri ak yumuk yumuk , ojeli tırnakları
nerelere gizlesin şu avucum nasırları
otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye
görür görmez vurularak başladım ben sevmeye
ayağında uzun etek dalga dalga saçları
ustam seslendi uzaktan oğlum al takımları
bi romanda okumuştum buna benzer bir şeyi
cildi parlak kağıt kaplı, pahalı bir kitaptı
ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız
yine böyle bir durumda tamirci çırapına
ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları
arkası kuşlu aynamda taradım saçlarımı
gelecekti bugün geri arabayı almaya
o romandaki hayali belki gerçek yapmaya
durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapıdan
öylece bakakaldım gözümü ayırmadan
arabanın kapısını açtım , açtım girsin içeri
kalktı hilal kaşları sordu kim bu serseri
çekti gitti arabayla egzozuna boğuldum
gözümde tomurcuk yaşlar ağır ağır doğruldum
ustam geldi sırtıma vurdu unut dedi romanları
işçisin sen işçi kal giy dedi tulumları
en saçma nasihat. bırakmıyorlar ki işçiler de yükselsin, şef olsun, genel müdür olsun, müdür olsun en nihayetinde. yok efendim, neymiş işçisin sen işçi kal...
kast sisteminin ülkemizdeki en vahim ve en doğru örneklerindendir.. kimdemiş bizde sınıf ayrımı hiç olmadı hiç yokmuş diye .... misal : 'davul bile dengi dengine çalar.' en güzel atasözlerimizden değilmi.....
cem karacanın kapitalist düzenin bir parçası olan işçilere armağınıdır. çalışma hayatına başladığın zaman patrondan yenilen ilk azarda dinlenisi parçadır.
sınıf ayrımının allahını yapan bir motto. artık sadece masum bir şarkı sözü değildir, bunun dışında bazı siyasi grupların ağızlarından düşürmediği bir slogandır.
yükselebilmek varken niye işçi kalayım diye sorar bunu duyan işçi.
