belki bu genelleme biraz yanlış olur ama, benim tanıdığım, gördüğüm ve bildiğim kadarıyla işsizlikle boğuşan insanlar ( ki çoğu bunu ''kaderimiz buymuş'' deyip, sineye çeker ) esasında tembel kişilerdir. temelinde, ''ne iş olsa yaparım abi'' mantığının üzerinden bir beklenti içinde olsalar da aslında kendilerine sunulan farklı sektörlerdeki iş olanaklarına pek sıcak bakmazlar; alternatif imkanlar olsa dahi... belli bir süre işsizliğin pençesinde yaşam süren bu insanlar, gel zaman git zaman iyice rahata alışmış oluyorlar. çevrelerinden de ( merhametle beslenen maddi desteği veren ana, baba, amca ve dayı vs ) kendilerini günü kurtaracak kadar bir yardım gördükleri göz önünde bulundurulduğunda rahat hayata alışmaları işten bile olmuyor. en nihayetinde tembellik zamanla bir virüs salgını gibi tüm bünyeyi kuşatıyor ve sağlam imkanlar sunulsa bile; uzun zamandır ter kokusuyla yoğrulmayan, bedenini işe sürmeyen kişi tembellik hastalığının esiri oluyor.
neo-liberal ideolojinin nasıl etkili olduğunu gözler önüne seren bir önerme. kapitalist sistem içinde maddi gücün bir kişisel başarı olarak değerlendirilmesinin sonucunda işsiz yada fakir kesimler kişisel başarısızlıklarının cezasını çekiyor olarak algılanıyor. ama bunun böyle olmadığı aşikar. kapitalist üretim sistemi, işçi ücretlerini bir seviyede tutabilmek için bir rezerv işgücü bulundurmak zorundadir. yani işsizlik kapitalizme yapısal olarak içkindir. işsizlerin tembel olması ise bir akıl yürütme sonucu varılan bir sonuç olmaktan öte sistemin bize empoze ettiği ideolojik bir durumdur.
bir çoğu gençlik denen altın yıllarını kahve köşelerinde yahut aylak aylak gezerek geçirir, ardından bir şekilde iş bulma peşine düşer, iyi kötü bir fabrikada işçi olur ve olaylar gelişir...
kapitalizm üzerine demogaji yapıp uzun uzudayı yazmaktansa, 100 işçiye daha iyi bir yaşam için ne yaptın diye sormak gerekir.
önerilen işleri gerek işin niteliği, gerekse getirisinin tatminkar olmaması sebebiyle reddedip 'bu şekilde bir işte çalışacağıma işsiz kalırım' mantığıyla hareket eden kesime 'gönüllü işsizler' deniyor. şahsi kanaatim ise bu mantıkla hareket eden kişiler geniş insanlardır ve dünya ...me minare ..me laylay loyloy gezen kopuk tiplerdir ve hayattan bir beklentileri yoktur, düşman başınadır.
işşizliğin uzun sürmesiyle doğru orantılı olan şeydir.işşiz kaldığın ilk günler 1-2 hafta tatil yapayım ondan sonra iş ararımla geçer.daha sonra haftanın her günü iş görüşmesi ve en son olarak işinde,gücünde,sisteminde,lidyalılarında ta a.q diyerek tembelliğe geçiş süreci.
tabi doğru bu kadar işsiz insan sırf tembel diye asgari ücrete tenezzül etmediği için işsiz.
yoksa bu ülke de işsizlik sorunu mu var? ekonomi mükemmel. her şey güllük gülüstanlık.tüm suç tembellerde.
