Denizde yüzüyor, boy boy odun
Evde ne şeker kaldı, ne de un
Denizde balık gibi yatıyor ay,
Şinanay yavrum şinanay
Böyle giderse pahalılık ;
Vay vay vay
Kafada ne tahta kalıcak , ne de yay.
insanlar çok sikik amk iyi davranmaya yada alttan almaya gelmiyor kendini bir bok sanıyorlar. Bir kere taviz verdin mi değer verdin mi kendilerini öyle bir mertebeye koyuyorlar ki yaptıkları her şeyi kendilerine hak olarak görüyorlar.
Amk öyle bir durumdayım ki siktirip gitmek istiyorum her şeyi bırakıp ama günün sonunda dört duvar içinde kalıyorum yine. Tüm dünya bana sırtını dönmüş gibi.
ilk olarak rutine bağlamanın ne kadar boktan olduğunu düşünüyorum sonrasında çevremin benden nasıl gün geçtikçe koptuğunu.
sabaha kadar da düşünsem değişen bir şey olmayacak şimdi de bunu düşünüyorum.
geçmiyor. içim yok artık. bilerek mi yaptım, hayat mı bu hale getirdi beni bilmiyorum ama şikayetçi değilim pek. yapay zekaya sahip bir robottan farkım yok. yanlış da olsa mantıklı gelen kararlarımı uyguluyorum sadece. duygu namına bir şey yok içimde.
Her şeyin günün sonunda bir şaka olduğunu, insanların pek de değişmediğini, bu anlamsız varoluşuma kafayı takmadan keyif almaya çalışmam gerektiğini düşünüyorum.
kuşakları kötülemeyi bırakın. ümitsiz olmayın ama illa ümitsiz olacaksanız ümitsiz olup durun. kendinizi geliştirin. gelişmiş bir ülke olamayabiliriz dünyanın çoğu ülkesi gibi çünkü burası 'avrupa' değil. zammı dert etmeyin zira eskiden maaş daha düşüktü haliyle maaşlar da daha düşüktü ama şimdi tam tersi. ülkeyi kötülemeyi bırakın. particiliği bırakın. alın size 2009 senesinin (bu arada kötülemiyorum, zam gelmemesi mümkün müdür?) bir görseli;
