Akşam üstü bir arkadaşım durduk yerde içim sıkıldı bir hüzün çöktü dedi, kuvvetle muhtemel bilinçaltında bir şey (bir anı yahut travma) tetiklendi ama bilinçüstü bunun farkında değil..
Bir anda sebebsiz geleni yıllardır konuşuyoruz. Hiç sebesiz değil. Artık biliyorum. A buna canım sıkıldı da o yüzden karardım diyebiliyorum.
Hiç nedensiz olmuyor. Arayıp bulmak lazım nedeni.
çevredeki negatif enerjilerin mıknatısa yapışan toplu iğneler gibi kişinin üzerine üzerine gelip sıkıntı vermesidir. çözüm ;
1. inşirah suresi okumak
2. reiki yolu ile olumlu enerjiler alıp sıkıntı verenlerden kurtulmaktır.
Peki kim sıkıntılar için göğsünü siper eder? Tam tersine Kaçmak yerine kalmayı över? Sabretmeyi kim güzel bulur?
Yenilmeyi de, düşmeyi de öğretmezsek kendimize negatif durumlar olarak yorumlarız huzursuzluğumuzu.. halbuki huzursuz insan gebe kalabilir yeniliklere. Yalnızca Derisi değişmemiş insanlar olarak kalmayı becerebilenler mutlu kalabilirler.
bunu başaramamış olanlarımızsa sıkıntılara kucak açmaya devam etmek durumundalar. Şikayet yok.
ne yaparsam yapayım kurtulamadığım illettir. ne zaman kendimle baş başa kalsam, düşünüp kendime yeni bir iç sıkıntısı edinirim. daha sonra bir çözüm bulur, ne kadar önemsiz bir sebebi olduğunu görürüm. bu şekilde hayattaki tüm rahatsızlıklarımı, düş kırıklıklarımı ve özellikle bu iç sıkıntımı kuramda hallediyorum fakat uygulamada asla karşılığı olmuyor. sıkıntı da çözümü de içimde, bozuk bir insanız.
