Bana, otübüste yanım boş olduğunda hep oluyor hep.. "Sen olabilirsin, evet sen otur.Hooop nereye gidiyorsun ya. Neyse daha ihtimal var. Sen oturma lan, tipe bak tipsiz herif. Oturma lan döverim seni. Aferin oğlum. Olabilir. Ehh oturmazsan oturma be. Sen hiç oturma. Tipe bak at hırsızı gibi şerefsiz. Neyse gitti. Aha! Nolur sen otur nolur nolur. Aha koltuğa baktı, oturacak evet oturacak. Hayda niye ümit veriyorsun o zaman niye. Seni seçtim. Nolur boş bırakma yanımı. Sensizliğe yalnızlığa terk etme beni. evet oturdu, yaşasın, yaşasın.."
insanın beyninde kendi kendiyle konuşurken ki sesidir. iç sesle normal sesin pek bir farkı yok bence aslında. mesela iç sesimle bile 'şemsi paşa pasajında sesi büzüşesiceler' diyemiyorum ben. Olmuyor, küfredicem.
sık sık tartışılan genelde kötü durumları beyine kazıyan, duyulmayan ama kelimesi kelimesine net anlaşılıbilinen, göbekle burun arasından hissedilen ses şeysi.
