içinde sevdiğim çok insan olmasına rağmen senelerdir ayak basamadığım, bana çocukluğumun sonlarını gençliğimin başlarını hatırlatan şehir. hayatıma dair anı, mazi adına her ne varsa bu şehirde yaşanmıştır. yıllar sonra gitsem hala o eski tadı alır mıyım bilmiyorum. hayalimdeki, hafızamdaki haliyle kalsa belki daha güzel. şehirler de insanlar gibi değişiyor çünkü.
akşam ışığında ağaçların arasındaki yürüyüş yolunda yürümesi keyif verir,burada yasayan biri farkında olmadan alıstıgı o nemli havayı il dısında farkeder, ozler hatta..
eglence alanı dar olan bu sehir aksam kargalarıyla, ölen kızıl saçlı, mutemadiyen tayt giyen kokoş çakmakcı teyze ile, ve katıkla anılıyordu bir donem..
nüfusunda her memleketten insanı barındıran çok göç alan, kalabalık, küçük ama her türlü imkana sahip kışın kayak, sahil gece hayatı , alışveriş, doğa sporları v.s. güzel memleketimdir.
sevgilisi gri bulutlara kavuştu yine izmit. uzun bir süre de kimse ayıramayacak onları. hayatımda sevinçten bu kadar çok gözyaşı döken iki sevgili görmedim.
kocaeli'nin temel ilçesi. kendisinde eğlence hayatını bulmak zordur ama kültürel faaliyet çoktur. şehir içindeki kirli havayı solumaya alışan insanlar biraz dağın tepesine çıkınca oksijen tarafından çarpılır ve bir hafta kendilerine gelemezler. çarşının ortasındaki fethiye caddesi sürekli dolu olur. şöyle bir aşağıdan yukarıya doğru bakınca insan sürüsünü görür, tırsar ve kaçarsınız. bu kalabalığa alışan bizler pazar günü oldu mu o caddeyi bomboş görünce kendimizi kötü hissederiz. ilk geldiğinizde insanı bunalıma sürükleyebilecek kadar karmaşık, kirli bir şehirdir. üstelik bir de küçük olunca değmeyin bunalımın keyfine. ama alışırsanız da bırakamazsınız izmiti. bambaşka bir havası var gibi gelir nedense..
edit: içinde bulunan insan populasyonuyla şehir yüzölçümü doğru orantılı değildir. insanlar artık yerleşecek yer bulamamaktadır. trafiği de istanbul halini almıştır bundan mütevellit. 2-3 sene sonra artık istanbulu bile trafik konusunda geçebileceği kanaatindeyim. dikkatli olmakta yarar var.
geçen gün sırf izmit simidi almak için otobandan çıkıp 10 dk. parketmek için de 5 lira verdiğim şehir. 10 tane simit aldım bir de fruko gazoz. 5 ini ben yolda götürdüm zaten. gittiğim yerde de kalanı kapıştılar. pişkin simit fırını ndan aldıydım. abiye rica ettim bir sürü de susam koydu bi kağıda süperdi.
çok sevdiğim halde kaderin bana yasakladığı şehir. zaman sevdiğim tüm şeyleri sildi attı. kalanları da bir güzel değiştirdi. gitmeyeyim eski hali kalsın aklımda herşeyin.
hangi şehrin yerlisi olmaz, her şehrin bir yerlisi vardır.ben yerlisiyim manav'ım.öğrencimsi tipler ne kadar izmitimi beğenmesenizde; türkiyenin en gelişmiş sanayisine sahip, estetik açıdan en güzel konumda bulunan(anadoluya ve avrupaya geçişin kapısı),guiness rekorlar kitabına girmiş meşhur pişmaniyesiyle dünyaya nam salmış aşık olduğum şehrimdir.
izmit göt kadar olmakla birlikte normal bir insanın ihtiyaç duyabilecği her şeye sahip son yıllarda daha da güzelleşen bir kenttir. türkiye'nin ağız tadıyla yaşanabilir birkaç şehrinden biridir. arada gelip geçtikçe istanbula taşındığıma pişman etmektedir.
çok insan ve de az konut yüzünden kiralar biraz kallavidir. ama kentin özellikle yüksek kesimlerinde yükselen dev bloklar bu sorunun kısa süre içinde çözüleceğine işarettir kanımca.
önceki yıllarda atmosfere hakim olan anadolu kenti tandansı yerini abi tam öğrenci şehri havasına bırakmaktadır.
mekan sıkıntısı yoktur. ister acısuya gider çay içer tavla atarsın ister barlar sokağında gürültülü müzik dinleyip bira içersin. izmit zombar bizim tercihimizdi. salaştır ama iyidir.
yok bana gelmez diyenler için sahilde ve de marina taraflarında rakı-balık konsepti de mevcut.
binbir türlü cafe kentin muhtelif yerlerine dağılmıştır. isteyene meyve suyu suyu kod adı altında sıcak baharatlı şarap servisi yapanını bulmak bile mümkündür.
alışveriş için istanbula gitmenize gerek yoktur. dolphnin, ncity alışveriş merkezlerine gidilebilir. carrefour ve real de tercih edilebilir. zaten çarşıda bütün markalar bulunabilir. outlet center öğrencinin can dostudur.
buralarda yemek yenecek bolca mekan bulunabilir.
gurmeyiz biz ama paramız yok diyorsanız, 01 Kepab Salonları'na gidin, selamımımı söyleyin. hem ucuz he leziz kepap dürüm mürüm yiyin, şişe ayran için.
halkı fena değil izmitin. çok can değiller ama düşmanlık da yapmıyorlar allah için. kopuk yok mudur elbette vardır ama nerede yok ki.
esnafı pek işe yaramaz iyi olanları tenzih ederim tabi.
yalova'ya komşu kocaeli merkez ilçesi izmit, sanayisi gelişmiş, o güzelim masmavi körfezi bataklık haline getirilmiş yaşanması pis kokusundan dolayı zor olan şehir.
denizi temiz ve bakımlı olsa, içerisinde yaşayan orospu çocuğu nüfusu azalsa, yüksek bir yüzdeyi kaplayan yobaz insanlarının da kökü kurusa, yaşamak için çok daha güzel bir yer olabilecek şehir.
okul bitene kadar iyi yönlerini görmekten başka çare yok. istanbul'a yakın lan ne güzel..
yürümesini bilmeyen, tespihi bok sanan ve belden yamulmadan duramayan hırbolarla ve kendini kâinat güzeli sanan hormon fıçısı patateslerle dolup taşmış memleket. yazık oldu.
