eylem olarak kendi yapacağın bir şey için başkasının onayını almak. çoğu zaman onayını almak zorunda kalmak. her kimden olursa olsun anne baba, sevgili, eş, arkadaş son derece insanlık dışı bir hadisedir. senin kimseden bir talebin yoktur, kendi işini kendin yapacaksındır ama bir kişinin iki dudağı arasına göbekten bağlı olursun. sözde özgürsündür, sözde bu yalnızca danışmaktır veya senin iyiliğin içindir ama saçma salak zincirlemelerin ötesine geçememektedir maalesef. normal özgür bireylerin olduğu bir dünyada "izin almak" terimi kaldırılmalı, imha edilmeli ve mümkünse bir daha dönemeyecek biçimde evren dışına şutlanmalıdır.
işyerinden, istihrahat için müsaade istemek. Gerçi olay biraz karmaşıktır: işyerine gitmeden izin verilmez. E, zaten hasta olan biri işyerine nasıl gitsindir. Hadi, bir şekilde isyerine gidebildiyseniz de izne ihtiyacınız yoktur demek. Böyle saçma bir diyalektiği vardır izin almanın. işin kötüsü, işçiler için iki günlük izin ücretlendirilir; fakat iki günden fazla olanlar için raporunuzu işyerinize götürmeniz gerekir. Önce bağlı olduğunuz sosyal güvenlik kurumundan alacağınız rapor olurunu onaylatıp işyerinizdeki personel şubesine teslim edersiniz. Böylece raporunuza karşılık gelen çalışma günü yevmiyesi kesilmez. izin alsanız bir dert, almasanız bir başka derttir.
