Cafede, sokakta yakışıklı biri beni keserken gülümsediğimde, canımın istediği kısalıkta eteğimi giydiğimde, istediğim erkekle arkadaş olarak takıldığımda, kızlı- erkekli ortamda takılıp geç döndüğümde gerçekten aklıma geliyor ve arada iyi ki sevgilim yok diyorum yalan değil.
birden kafama esen şeyleri kafama estiği an yapma özgürlüğünü tadarken.
kafam çok bozukken beni didikleyecek ne olduğunu anlatayım diye beni zorlayacak birini istemiyorken.
ben bu tarz şeyler için fazla üşengeç biriyim. ve bu düzelmesi gereken bir şey.
