istanbul -izmir 3,5 saat diyenler bu ne ? Nerede bu 3,5 saatlik yol
Bu yolun 3,5 saatte alınması için ortalama 160 km yapılması lazım bu hızı görebiliyorsanız Radar cezalarına hazırlıklı olun.
Guzel yol ama kullanici icin buyuk masraf. Sadece yol ucreti degil gaza yuklendikce katlanan yakit masrafindan bahsediyorum... biraz sıkıcı bir yol zira cok uzun, dumduz, manzarasiz. Soma termik santrali haric. Ha bir de Balikesirin arka taraflari çölleşmiş onu farkettim... tavsiye ederim ben faydasini gordum...
akp nin ülkemize kazandırdığı en büyük eserlerden biridir. düşünsenize aracınızın marşına basıyorsunuz 3,5 saatte izmirdesin uçak gidemiyor o saatte varın yapılan hizmetin kalitesini anlayın..
karayoluna gpre hem daha kısaymış hem de trafik olmuyormuş ama. otoyol merkezi yerlerden geçiyorsa güzel ama 622 otobüsü de 3. köprü yolundan gidiyor ve gayet güzel.
türkiye'nin seyir zevki en az olan otoyolu. üzerindeki dinlenme tesislerinde bile doğru düzgün mekanlar yoktur. istanbul'u ankara'ya bağlayan anadolu otoyolu'nda seyahat etmek bence çok daha keyifli.
küçüklüğümden beri istanbul - balıkesir arasında seyahat ederiz. küçükken sadece ailece ve arabamızla seyahat ederken büyüdükten sonra arada otobüsle tek başıma da seyahat etmeye başladım. küçükken alternatifi henüz olmadığı için otoban olmayan eski yolu kullanırdık. önce eskihisar'a gidip feribota biner, deniz havası eşliğinde keyifli bir yolculuk yaparak aldığımız poğaçaları yerdik. benim için tatil yolunun başlangıcı anlamına gelen hoş bir detaydı. yalova'ya indiğimizde shell'den benzinimizi alırdık. indiğimizde topçular ile yalova arasındaki sahil yolu ve orhangazi'ye giden dağ yolu hoşuma giderdi. oralarda seyahat etmekten keyif alırdım. orhangazi'de bazen dururduk, soğuk kahve alırdım. dönüşte de bazen bugün kapanmış olan köfteci şemsi'de köftemizi yerdik. eski yol şehirlerin direkt içinden geçtiği için görülecek daha çok yer ve mola verebilecek daha düzgün tesisler vardı. tüm bunlara ek olarak yol bedavaydı. izmir yoluna dönmek için bursa'nın içinden geçer, gidiş yönünde özdilek'te mutlaka mola verip köfte yer, yemek yemesek bile havlulara ve elbiselere bakıp bazen alışveriş yapardık. özellikle bursa'nın şehir içinde, tekdüze bir otoyol görüntüsü yerine yol kenarından da olsa görülecek daha çok yer vardı. "gülümseyin nilüfer'desiniz" yazısını görmek oldukça hoşuma giderdi. uluabat'a geldiğimizde nohut ekmeği ve her ne kadar yolun karşısında da olsa kasap halil'den mutlaka sucuğumuzu alır, bursa'da yemediysek yemeğimizi orada yerdik. bazen susurluk'ta yasa ya da yörsan'da mola verip ayranımızı içer ve outlet mağazalarından alışveriş yapardık. orada dinlenme tesislerinin fazlalığı dikkatimi çekmişti. balıkesir'e yaklaştıkça heyecanım artar ve eve bile gitmeden inip çarşıda gezmek isterdim. yolculuklar daha keyifli ve heyecanlıydı o zamanlar. aradan geçen zamanda izmit körfezine köprü yapılacağı haberini duyduk. ancak geçiş ücreti çok pahalı olacaktı. bir süre sonra balıkesir'e tek başıma ilk otobüs yolculuğumu yaptığımda ilk defa osmangazi köprüsünden geçtim. körfezi köprüyle geçmek o zamanlarda farklı gelmişti. çünkü pahalı geçiş ücreti yüzünden köprü ve yeni otoyolu hiç kullanmamıştık. sadece bir kere acelemiz olduğu için arabamızla köprüden geçme fırsatı bulmuş ve bu da yeni olduğu için bana değişik gelmişti. o zamanlar otobanın tamamı açılmamıştı. otoyol açılmasına rağmen hala eski yoldan gitmeye ve seyahat rutinlerimizi yapmaya devam ediyor, pahalı olduğu için otobanı kesinlikle kullanmıyorduk. sadece otobüs seyahatlerimde mecburen otobandan geçiyordum. ta ki son birkaç seneye kadar bu durum böyleydi. ancak son birkaç yıldır, pahalı ücretine rağmen daha az benzin yakmak uğruna artık yüksek ücretli köprü ve otoyolu kullanyoruz. sabah erkenden eskihisar topçular feribotuyla deniz havası alarak körfezi geçmeyi, orhangazi'den ya da yalova'dan bir soğuk kahve almayı, yalova ile orhangazi arasındaki o tatlı dağ yolunu, bursa'da özdilek tesislerinde bir alışveriş ve yemek molası vermeyi, tekdüze bir yol görüntüsü yerine şehir merkezlerini görerek, gezerek seyahat etmeyi, üstelik bunu yaparken hiç fazladan para vermememizi, otobüslerin girmesi yasak olduğu için sadece arabayla görebildiğim o eski yolu özledim. elbet bir gün tekrar göreceğime inanıyorum.
