dünyada her felsefe, inanış yahut fikir bir diğerinden etkilenmiştir. ya o fikrin başka mutant halleridir ya da zıddıdır. insan doğasının sonucudur bu. insan bir olguyu, fikri, teoriyi test eder ve değerlendirir. herkes için tıpatıp aynı etkiyi gösterdiği fark edilen gözlemlere hiç bir insan farklı bir değerlendirmede bulunamaz. yani bu tür gözlem sonuçları reddedilemez. örneğin fizikteki etki-tepki ilkesi veya suyun kaldırma kuvveti gibi.
ancak sosyal bir hayvan olan insanın doğası gereği, mutlu yaşamak için farklı teoriler üretmesi de normaldir. bu her hangi bir felsefeyi aynen uygulamak da olabilir, o felsefeyi hayatına uygularken değişiklikler de yapabilir. bir kısmını kullanıp bir kısmını yaşamında kullanmaya yer vermeyebilir. yahut mutlu yaşamak adına bambaşka bir metot ortaya atabilir ve uygulayabilir. bunlar toplumca kabul görür veya görmez. örneğin sosyalizm - nasyonal sosyalizm, deizm-agnostisizm gibi.
işte dinler de (teizm) bu şekilde birbirinden etkilenmişlerdir. temel fikri 'tanrı' ve 'ölümden sonraki yaşam' olan bu felsefelerin temel fikirlerinin doğruluğu test edilip kanıtlamak imkansızdır. bu yüzden inanç adını alırlar.
insanlar bilindiği üzere öleceğinin farkında olan tek canlıdır. bu farkındalık insanı ölüme dair araştırmaya itmiş, ancak insanın eline ölüme dair hiç bir tatmin edici veri geçmemiştir. bu nedenle bir kısım insanlar kafalarından hayali fikirler üretip, bu hayali fikirlere taraftar toplamaya başladıkça, diğer insanlar üzerinde psikolojik, sosyolojik, fizyolojik baskılar kurabildiğini görmüşlerdir. gücü sınırsız, görünmeyen bir 'tanrı' kavramından altığını iddia ettikleri yetkileri, 'ölümün belirsizliği veya bilinmezliği ' gerçeği ile harmanlayan insanlar toplumu çok kolay kontrolleri altına almışlardır.
elbette bu sebeple hareket eden ve kendisi gibi öğretileri olmuş insanlardan yararlanılacaktır. bu kişi ya da kişilerin etki altına almayı hedeflediği insanları daha kolay ve daha kısa sürede kontrol etme sonucunu doğurduğundan doğal bir sonuçtur.
o tarihlerdeki bölgede, şu anda 3 büyük din olarak kabul edilen inanışların birbiri ardına çıkmasının nedenlerinden biri de budur. birbirleri ile temelde aynı zemin üzerinden (tanrı, öteki dünya, peygamber) beslenmeleri yeterlidir. bu ana fikirler olduktan sonra, felsefenin değişikliklere uğramasının çok da önemi yoktur. ilerki zamanlarda 'sahte peygamberler' olarak kabul edilen insanların çıkmasının da nedeni budur. yani yeni fikirlerin o toplumun kabul gördüğü anlayıştan ileri gelmeleri gerekir. bu mutasyona uğramış ancak dna'sı aynı fikirler, kabul edilir veya edilmez. (sahte peygamberlerin gerçek peygamber olduğuna inanılmaması, bir çok kişinin mesih'in yeryüzüne geleceği inancından yararlanarak mesih olduğunu iddia etmesi gibi)
sonuçta her din bir diğerinden etkilenebilir ve doğaldır. bunun çalıp çırpmayla ilgisi yoktur.
sonuç olarak, gerçekliği test edilemeyen bu tür inanç sistemlerinde 'intihal' kavramı saçma olduğundan, bir inancı 'intihal' le suçlamak abesle iştigalden başka bir şey değildir
diğer dinlerde allahın gönderdiği dinlerdi zaten, hristiyanlık, yahudilik şu an hak değil diye geçmişte de olmadı değil.
geçmişte de bunlar hak dindi, şimdi ise islam.
dinlerin birbirine benzemesi kadar doğal ne olabilir. 'hak' olan kısmı ile benzemek elbette.
