bazı hadislere bakarak milliyetçi-faşist müslümanların bilmesi öğrenmesi gereken meseledir.
Irkçılığa (asabiyyeye) çağıran Bizden değildir; ırkçılık için savaşan Bizden değildir; ırkçılık üzere, asabiyye uğruna ölen Bizden değildir." (Müslim, imâre 53, 57, hadis no: 1850; Ebû Dâvud, Edeb 121; ibn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3948; Nesâî, Tahrim 27, 28)
"Asabiyet (kavmiyetçilik) dâvâsına kalkan, onu yaymaya çalışan, bu dâvâ yolunda mücâdeleye girişen Bizden değildir." (Ebû Dâvud, Edeb 112)
Vasîle bin el-Eskâ (r.a.) anlatıyor: "Ben, 'Yâ Rasûlallah! Adamın kendi kavmine bir zulüm üzerine yardım etmesi asabiyetten (ırkçılıktan) mıdır?' diye sordum. Hz. Peygamber (s.a.s.): "Evet" buyurdu." (ibn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3949; Ebû Dâvud, Edeb 121, hadis no: 5119; Ahmed bin Hanbel, 4/107, 160)
Rasûlullah (s.a.s.)'a soruldu: "Kişinin soyunu, sülâlesini (kavmini, ulusunu) sevmesi asabiyet (kavmiyetçilik, ırkçılık) sayılır mı?" Hz. Peygamber şöyle cevap verdi: "Hayır. Lâkin kişinin kavmine zulümde yardımcı olması asabiyettir/kavmiyetçiliktir."(Ahmed bin Hanbel, 4/107, 160; ibn Mâce, Fiten 7, hadis no: 3949)
"Zulüm ve haksızlıkta kavmine yardıma kalkışan kişi, kuyuya düşmüş deveyi kuyruğundan tutup çıkarmaya çalışan gibidir." (Ebû Dâvud, Edeb 113, 121, hadis no: 5117)
"Kim kâfir olan dokuz atasını onlarla izzet ve şeref kazanmak düşüncesiyle
sayarsa, cehennemde onların onuncusu olur." (Ahmed bin Hanbel, 5/128)
"Bir kısım insanlar vardır ki, cehennem kömüründen başka bir şey olmayan adamlarla iftihar ederler, övünürler. işte bunlar ya bu övünmeden vazgeçerler, ya da Allah nezdinde, pisliği burunlarıyla yuvarlayan pislik böceklerinden daha değersiz olurlar." (Ahmed bin Hanbel, 2/524; Ebû Dâvud, Edeb 111)
"Aziz ve Celil olan Allah sizden câhiliyye devrinin kabalığını ve babalarla övünmeyi gidermiştir. Mü' min olan, takvâ sahibidir. Kâfir olan ise şakîdir. Siz, Âdem'in çocuklarısınız. Âdem de topraktan yaratılmıştır. Bazı adamlar, (kâfir olarak ölen) kavimleriyle övünmeyi terketsinler. Çünkü onlar cehennemin kömüründen bir kömürdürler, yahut onlar, Allah indinde burnu ile pislik yuvarlayan pislik böceğinden daha aşağıdırlar." (Ebû Dâvud, Edeb 120, hadis no: 5116)
--spoiler--
islam Dini paylaşma ve yardımlaşmaya akrabalardan ve yakından başlamayı öğütler. Kuran-ı Kerimde Allahu Teâla Anaya, babaya, akrabâya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya ve mâliki bulunduğunuz kimselere ihsân ile muâmele edin, iyi davranın (en-Nisâ, 36) buyurmaktadır. insanların en fazla muhatap olduğu kişiler komşularıdır. Peygamber efendimiz (sav)de komşu haklarına son derece önem verir. Bir hadisinde şöyle buyurur. Cebrâîl bana, dâimâ komşu hakkını tavsiye ederdi. Öyle ki ben, komşuları birbirine mîrasçı kılacak zannetmiştim! (Buhârî, Edeb, 28 buyurmuştur.
--spoiler--
--spoiler--
Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir.
--spoiler--
Sonuna kadar katıldığımdır. Hiçbir milletin hiçbir millete üstünlüğü olmadığı gibi fazlası da yoktur. Beşeri fazlalıklar olabilir ama islamiyetin baktığı o değildir.
ırkçılık haramdır, milliyetçilik değil. Değişik diller, insanlar, milletler de Allah'ın lütuflarındandır. Neden birini diğerinden üstün tutmadığın sürece içinde bulunduğun milleti sevmek haram olsun? Biraz mantık..
Tam da türk vatanında türk egemenliğine bu denli kastedildiği, türk milletinin vatanına doladığı kollarını gevşetmeye çalışılan bir dönemde kavram olarak doğru dahi olsa ben bunun gündeme getirilmesinin arkasında maskelenen amacı görmezden gelemeyeceğim. siyasi bir maksat uğruna islama ait bir kavramın alet edilmesindeki edepsizlik de düşmanın hayadan ne kadar uzak olduğunun bariz tezahürüdür.
islam bütün müslümanlar kardeştir der. Komşun şii diye onun ülkesini yık demez , filistinde çocukları öldüren israil'den madalya al hiç demez. Ama aynı islam , savaşta ingilizlere takılıp osmanlı'yı sat da demez. 11. entry se arkadaşım yazmış. Haram olan ırkçılıktır, milliyetçilik değil.
esasında islam peygamberinin son hutbesinde tam da bu konuya değinirken bahsettiği acem kelimesi donem araplarının arap olmayanları tanımlamak için kullandığı incitici bir kelime. Farslar bu kelimeden hala hoşlanmazlar. Yani ırkçılığı yasaklarken ırkçı tabirler kullanmak?? Enteresan bir olay. Sonra ırkçılığın ve hatta başlığa konu olan milliyetçiliğin ırk üstünlüğüne dayandığıni kim söylüyor? Bir de son zamanlarda bu moronluk çıktı. Göndünü özton göröyon!!! Olabilir islam da inananı üstün görür mesela. Sonra geldiğimiz şu noktada iki türlü ırkçılık var: 1. Akademiden dışlanmış hemen hemen hiçbir şekilde savunulamayan ve çok az savunucusunun olduğu biyolojik ırkçılık. 2. Cahil olana tahammülsüzlük şeklinde sirayet eden ırkçılık. Pratikte sözgelimi bir fransızın caddede namaz kılan bedevi görmek istememesi gibi. Ve bence her fransızın böyle bir hakkı var.
Sonra diyelim ki islam bu bahsettiklerimi de yasaklıyor. Eeee , islam eşlerinizi dövebilirsiniz de diyor.
Milliyetçilik değil ırkçılık haramdır. Milliyetçilik haram olursa; milletini, devletini ve halkını savunmak anlamsızlaşır. Milliyetçilik kapı komşunuzdan başlar.
Hadis bile vardır komşusu açken kendi tok duran bizden değil diye.
Ve unutulmamalıdır ki vatan müdafası farz-ı kifayedir. Millet deyince illaki türk, kürt veya laz gelmemeli. Ülke sınırları içindeki her birey bu toprakların milletidir.
Ha bazıları ülkeyi sevmezmiş, olabilir.
(bkz: onların amlarına koyayım ben çok ayıp ediyorlar)
islamiyet milliyetçiliği haram kılmamıştır.
Tüm islam aleminin ve Müslüman devletlerin tek bir çatı altında varsayan islam hukukunda bu mesele darulbagy-darulküfr çerçevesinde değerlendirilir. Milliyetçi yaklaşımın ırk ayrımı kabul etmeyen dini öğretileri parçalayacağı esasına dayanarak şekil almış bir görüştür. Hâlbuki islamiyette arap etkisiyle milliyetçilik, kavimcilik değil kabilecilik ön plandadır. Kısaca arap etkisiyle şekillenen islam inancı ilk dönemlerde önemli bir örnek olarak eski arap kabilelerinin problemlerinden yola çıkarak kabileciliği hoş karşılamamıştır. Millet esası ne Araplarda ne islamiyet'te zaten eskiden beri var olmamış olgulardır.
ancak ciddi ciddi sormak istediğim bir mesele var. islamiyet'te kabilecilik ki hadi ona milliyetçilik diyelim, eğer haramsa halife imamın kureyş kabilesinden olma esası niye? Yada seyyid ve şeriflerin yüksek devlet ricalinde her daim kolayca makam sahibi olması niye?
dini öğretiler zaten belli başlı temellere oturur. Bu semavi dinlerin ortak özelliklerinden biridir ki Yahudiliği tenzih ediyorum, onların kafası bambaşka. insan insandan ustun değildir, ahiret, cennet ve cehennem, şefaat/mesih inancı vs vs. Milliyetçi duygular elbette ayırt edici bir unsur olarak din esaslarına giremeyecektir. Haramla helalle zaten ilişkisi yok kısaca. Bir ihtiyaç.
ırkçılık haramdır. fakat bu konuda islamda uygulayamadığım,haramdam kaçamadığım bir durum söz konusu. sevemiyorum arkadaş nefret ediyorum kürdünden ermenisinden. televizyonda falan gördüğümde öfkemi kontrol edemiyorum. yaşadığım şehre şunlar bi gelse de aralarına dalsam bi tekme tokat diye düşünüyorum hep. ama ilkokuldaki hocalarima çoğu konuda kızsam da bu konuda beni böyle yetıştirdikleri için minnettarım. karakterimden de gayet memnunum.
