hayat gailesi içerisinde dini aktivitelerini çok istemesine rağmen yerine getiremeyenlerin,
dinle pek bir alışverişi olmamasına rağmen,''komşular alışverişte görsün'' mantığı ile hareket edenlerin, cuma günü yaptıkları ibadete verilen addır. (samimi olanları tenzih ederek)
camiden biran önce çıkmak isteyenlerin (sanki zorla sokmuşsun gibi),
herhangi bir ihtimam göstermeyenlerin( çorapların kokması) yoğunlukta olması bu tanımlamayı haklı kılan unsurlardır.
not:kierkegaard'ın (19.yy.) ''pazar günü hıristiyanlığı'' kavramından esinlenilmiştir.
"islamiyeti yedim bitirdim ben, peygamber mertebesine erdim, din hakkında ahkam kesmeyi, dinin kurallarını insanlara hatırlatmayı, onlarla allah arasına girmeyi marifet belledim, hiç üstüme vazife olmamasına rağmen belki bir nebze sevap kazanırım diye orda burda tebligatlar yaptım, ama ne yaptımsa bu adamlara yaranamadım, hala sadece cuma namazına gidip kendilerini müslüman sananlar, günü bir takvayla geçirenler var aramızda, birşey deyince de kızıyorlar, ben bir yerde yanlış yapıyorum ama nerde? kapı kapı dolaşıp diyanet broşürleri dağıtsam işe yarar mı acaba?" diye düşünen insan tesbiti.
