eğer hoşgörüyü kuralsızlık olarak görürsek, islam bize hoşgörüsüz bir din gibi gelir. ama islam dinine kuralları dahilinde bakarsak eğer, islam'ın ne kadar hoşgörülü bir din olduğunu anlarız.
beyinini aksesuar niyetine taşıyanlar için bir açık önermedir. kuranı sadece vitrinde görenlerin, dünyada islamın üzerine oynan oyunlardan haberi olmayanların inanacağı cümlecik. ayrıca o katliamı müslümanlar değil kendilerini müslüman olduklarına inanmamızı isteyenler yaptı.
laf ü güzaftır. belki günümüzdeki müslümanların hoşgörülü olmaması denseydi üzerinde tartışabileceğimiz, fikir teatisinde bulunabileceğimiz bir durum ortaya çıkardı ancak şu haliyle gerçekten bilgisizce söylenmiş bir laftan öteye gidemiyor. zira bir müslümanın yaptığı hata islam'ın suçu olamaz. islam belirli kurallar getirmiştir buna ya uyarsın ya da karşı çıkarsın. bir müslümanın gidip bir yerleri bombalaması islam'da hoşgörünin olmadığını değil, o hareketi yapan dangalağın islam'ı anlayamamışlığını gösterir. nasıl ki ayağında converse ile komünist bildiri dağıtan gençten ötürü komünizm'i eleştiremezsek, müslümanların hataları üzerinden de islam'ı eleştiremeyiz. geçtiğimiz dönemlerde haberlerde sapık imam diye bir haber vardı. bu imam, imam olmuş ama adam olamamış ki bir iki kişiye tecavüz falan etmiş. üstelik islam'ın zina hakkındaki görüşleri apaçık belliyken bir imam kalkıp bu çirkin fiili yapabiliyor. ee şimdi kim suçlu? islam mı?
hoşgörü, her şeyi anlayışla karşılayarak olabildiği kadar hoş görme durumu, müsamaha, toleranstır * ki bu da islam'da ziyadesiyle mevcuttur. islam'da hiç bir insanı zorla müslüman yapma gibi bir şey mevzubahis olamaz. herkes istediği inancı hür bir şekilde yaşar ki medine döneminden örnekleri boldur. yahudiler, hristiyanlar, müslümanlara dokunmayan, zarar vermeyen müşrikler bile istedikleri gibi yaşıyorlardı. allah rasulü onlarla ticari ilişkiye bile izin veriyordu. islam'da hoşgörü'ye dair birkaç ayete bakalım isterseniz ;
" Dinde zorlama yoktur. " (Bakara, 256)
" O Müminler, kötülüğü iyilikle savarlar. Kendilerine verdiğimiz rızıktan
sarfederler. Boş söz işittiklerinde, ondan yüz çevirerek:
-Bizim işlediğimiz bize, sizin işlediğiniz de sizedir. Size selâm olsun!
Biz, cahillerle ilgilenmeyiz " derler. (Kasas 54-55)
" Rabbinin yoluna, hikmetle, güzel öğütle çağır. Onlarla tartışırken
en güzel yolu seç. "(Nahl 125)
" Sen davetini yap ve emrolunduğun gibi dosdoğru ol. Onların heveslerine uyma
ve de ki onlara:
-Allanın indirdiği kitaba inandım. Aranızda hükmetmekle emrolundum. Allah,
bizim de Rabbimizdir, sizin de. Bizim işlediklerimiz bize, sizin
işledikleriniz de sizedir. Bizimle sizin aranızda tartışılacak bir şey
yoktur. Allah hepimizi bir araya toplayacaktır. Dönüş O'nadır. "
(Şura 15)
" De ki: Ey Kafirler! Ben sizin taptıklarınıza tapmam. Benim tapdığıma da
sizler tapmazsınız. Sizin taptıklarınıza ileride de tapacak değilim. Siz de
benim taptığıma tapmayacaksınız. Sizin dininiz size, benim dinim banadır. "
(Kâfirun suresi)
sözlükte yüzlerce kez tartışılmış bir konuyu aramaya inanmadan veya kötü niyetlerle tekrar ısıtıp ortaya koyan düşüncelere sahip bir başlığı ciddiye alıp güzelce cevap veren yazarların olması dâhi islam da hoşgörü yü kanıtlar.
islamiyetle yobazlığı ayırt edemeyenlerin lanse ettirdikleri durum.
iddianın aksini kanıtlamak adına okuyunuz ve (bkz: kuran-ı kerim)
daha da yardımcı olmak bakımından (bkz: hadis-i şerif)
insani boyutlarıyla da perçinlemek için (bkz: mevlana)
bu cografyada islam, dayatilmis islamdir. dolayisiyla önder ne demişse islam o olmuştur. sohbetlere gidilir, birisi birşeyler anlatir sonra bu kulaktan kulaga yayilir. okunulmaz, arastirilmaz sadece dinelenilir. efendi ne dediyse odur. ayet aciktir aslina oyle kapalida degildir ama o zati muhterem oyle anlamlar çıkarır ki akıllara durgunluk verir.
iş sadece sohbetlerle de sınırlı değil. ulkede guc kimin elindeyse televizyonlara cikar, gazetlerde yazilar yazar. islam da o, sahsin dedigi sekilde algilanir. bu iyi mi kotu mu bilmiyorum ama işte islamin bazıları için hoşgörüsüz olması bu noktada ortaya çıkıyor olabilir.
"hiç bir din hoşgörülü değildir, zira hoşgörülü olsa kendi varlığını devam ettirebilmesi tehlikeye girer" denilesi realitedir.
islam da bu kaideye dahildir. kendimizi kandırmayalım arkadaşlar. neden durduk yere roma'ya veya pers imparatorluğuna saldırdı ilk müslümanlar? tabii ki nüfuz alanı elde edebilmek için. işte. doğada var olmanın ilk koşulu: yaşam alanı oluşturma.
ikincisi, islam'dan dönenler de öldürülür. budur.
not: peşinen söyleyim, deizme yatkın, her ne kadar emin olamasam da, kendini müslüman olarak tanımlayan** bir insanım. hatta iki senedir de oruç tutmaktayım. bir nevi tanrıya inanan agnostik de diyebiliriz*. bunları her hangi bir dini kötülemek için yazmıyorum, ama belirli ve görünen bir takım gerçekler var. ve ben onları yazıyorum.
