intiharı kafanda oynamak ile gerçeğe dönüştürmek farklı. Fakat şöyle bir durum var;
Sen sürekli intiharı düşünüp kafanda kurgularsan, beyin onu birgün gerçeğe dönüştürüyor. düşünce gücü bunun bir yolunu buluyor.
kendimi bildim bileli düşündüğüm şey. intiharı kafanda kurgulayınca acayip bir rahatlama hissi gelir. asıl önemli olan şey bunu gerçeğe dönüştürebilmek. insanın deli gibi korktuğu bilinmezliğe adım atmayı herkes başaramaz.
Olasılıkları ortadan kaldırmayı düşünmek aslında. Hergün dünün aynısı ama değil de aynı zamanda. Hayat hergünü aynıymış gibi yapan, ama az geriye baktığında neymiş, ne olmuş lan dediğin ve araya garip anılar biriktirdiğin bir şey.
canlarım artık dayanacak gücüm kalmadı.. Bu yaşıma geldim sürünüyorum kahvehanelerde. olmuyor... olmadı... olduramıyorum... biriniz söylesin bana ölünce insan yok oluyor mu? gerçekten tanrı, kabir sorgusu, azap cehennem vs var mı?
canlarım benden ve ailemden bir bok olmaz..
30 yıldır hastalıklarla geçiyor ömrüm.
ben niye bunlara katlanıp yaşayayım.. keşke diyaliz tedavisi görmekte iken ölüp kurtulsaymışım.
nefret ettiği dersten ötürü istediği üniversiteyi bitiremeyip istediği mesleği yapamamış, güzel kadınların her defasında kalbine ve yatağına başkalarını aldığına şahit olmuş, hayallerini gerçekleştirememiş, anlam boşluklarına sıkça denk gelen kişinin zaman zaman aklından geçen ama Allah' a olan inancı, ailesini üzmek istememesi, canının yanmasını istememesi için gerçekleştirmediği aktivite.
hayattan keyif alamıyorum, sürekli başkalarına giden ya da bana yüz vermeyen güzel kadınlar canımı çok sıkıyor, hiçbir şeye hevesim ve heyecanım yok, yaşlanıyorum, depresifim. yine de yukarıda saydığım sebeplerden ötürü arada kalmış bir hayat yaşayacağım. evet, inanacak, dua edecek, şükredeceğim ama inanç konusunda değil varoluş sıkıntısı anlamında arada kalmış bir hayatım olacak. üzülüyorum.
yemin ederim böyle giderse benimki çok yakın.
bunda payı olan hiç kimseye hakkım helal olmayacak.
coğrafya kaderdir.
başka sözüm yok.
bu yaşta bu yaz hangi tatile nereye gideyim demek varken borçtan önünü göremez, nefes alamaz bir haldeyim.
ama gerçekten az kaldı.
sanırım sistem de bunu istiyor. nüfus da çok zaten. bir köprü, çatıdan.. yakın.
ailem bu söylemlerimi Allah'a inancımın yüksek olmasından ötürü ciddiye almazdı.
içinde bulunduğum durumun ciddiyetinden dolayı onlar da psikiyatriye gitmemi ister hale geldi.
sürekli bir hal almaya başladı.
azıcık bir cesaret patlaması ile benden daha haber alamazsınız sözlük ahalisi. almayın da zaten, olsam ne olmasam ne.
insan hayattan keyif almayıp da yaşadığı her gün zehir oluyorsa düşünmek mantıklı. Eceli bekleyip de 70 yaşında ölmek çok aptalca. Doğum kadar ölüm de hayatın bir parçası sonuçta.
Son bir şansı varken kullanmadan gitmek, öldün lan bitti daha ne olacak game ower, salaklık ne kadar depresyon yada acı olaylar yaşamış olsa bile salaklık. başka bişe değil.
şimdi herşeyi eleştirenler diyecekler bilmediğin acıyı hissedemezsin. insanlardan uzaklaş göç et dağa taşa vur kendini en fazla oralarda ölürsün intihar etmek nedir amk.
ne getirecek. kısa yoldan gidiş mi bu mu yani. ya sevdikleriniz ve sizin sevdikleriniz. size bahşedilen bu hayattan bu güzelliklerden bir tane var. elinin tersiyle neden geri atar ki insan.
Intihar çözüm değil yenilgiyi kabul etmektir savaşı kaybetmektir.
Sakin olup sorunlarımızı çözmeye çalışmalıyız. Bu hayatta ikinci bir şansımız yok. Sakın öyle birşey düşünme. Konuşmak istersen mesaj at dertleşelim.
Intihar çözüm değil yenilgiyi kabul etmektir savaşı kaybetmektir.
Sakin olup sorunlarımızı çözmeye çalışmalıyız. Bu hayatta ikinci bir şansımız yok. Sakın öyle birşey düşünme. Konuşmak istersen mesaj at dertleşelim.
Artık hiç bir şeyin üstesinden gelemiyorsunuz ve hayatınızdaki insanların dengesizlikleri de buna eklenince herkesin yüzünüzün güldüğünü gördüğü o en son andan bir-iki saat sonra fişi çekiyorsunuz. Genel özeti bu.
insanlar intiharın bir anlık cinnet haliyle gerçekleştiğini düşünüyorlar. Aslında kısmen haklılar, böyle bir şeye ancak anlık sinir patlamasıyla cesaret edilebilir. Fakat unuttukları en büyük şey düşünme faktörü. O bir anlık sinirle hayatına son veren kişi kim bilir kaç yıl, kaç gece düşündü intihar etmeyi de ancak o zaman cesaret edebildi...
