bugün

"intihar etmeyi düşünen insan"
'' çüke sürülecek aklı olmayan insan'' dır.
bu kadar itin uğursuzun, piçin, şerefsiz haysiyetsizin arasında yaşamam istemeyen zeki insandır.
inşallah kimsenin gerçekleştiremeyeceği bir düşünce olsun ...
Arkadaşlar benim amca intihar edip öldü daha genç yaşında

Bu tarz ölümler saçma oluyor ne uğruna ölmeye çalışıyorsanız da yapmak istediğinizin tersi oluyor boşu boşuna canınıza kıymayın.
hepimiz.

herkes düşünmüştür.
sonra günah deyip vazgeçiyoruz.
Yapmayın arkadaşlar. Ölürsünüz falan mazallah Allah korusun.
günahı sevabı hatta varsa bedeli bile umurumda değil sadece canımdan vazgeçemiyorum. ama yaşayasım da yok. kararsızım.
canından başka kaybedecek bir şeyi kalmayan insandır.
ergenler toplamış yine yaşayası yokmuş da hayat çok sıkıcıymış da.ne oldu berkecan like mı atmadı?geçiniz efenim 10000 kişiden 1inde var o intihar edecek göt.
Yaşadığı hayattan mutlu olmayan insandır.

intiharın gereğinden fazla büyütüldüğünü düşünüyorum. Ne intihar edenlerin düşündüğü kadar romantik, ne de intihar karşıtlarının düşündüğü kadar kötü. Ölmek isteyen gözü yiyorsa yapar ki en büyük engel de bu zaten, korku.

Canım acır mı? Geride kalanlar toparlayabilir mi? Ölünce ne olacak?

Bu üç soruyu cevaplayabilen ya da umursamamayı beceren insan bu eylemi yapar.

Intihar korkaklıktır diye de düşünmüyor tam tersine müthiş bir cesaret gerektirdiğine inanıyorum fakat bu onun iyi bir şey olduğu anlamına gelmiyor. Intiharın en kötü yanı bencilce olması ve bir o kadar da şımarıklık barındırması bence.

Şöyle ki intihar eden kişi elbetteki kendi hayatı üstünde sonsuz bir egemenliğe sahiptir ve istediği an hayatını bitirme özgürlüğüne sahiptir. Bununla birlikte geri kalanların bir ömür boyu kalplerinde taşıyacakları hüzün ve ıstıraptan sorumlu olmak onları hiç üzmez mi?

Eğer ki amaç birilerini üzmekse bu da saçmadır zira intihar eden kişiyi intihara kadar sürüklemiş olan biri onun ölmesine üzülür mü? Muhtemelen üzülmez hatta dalga bile geçme olasılığı vardır. ( Acı ama gerçek. En nihayetinde kimse başkasının zayıflığına üzülmek zorunda değil.)

Bu durumda üzülmek istenen kişi üzülmeyecek bunun yerine intihar eden kişinin sevdikleri kahrolacak. Şımarıklık da işte bu noktada devreye giriyor. Daha önce söylediğim gibi kişi kendi hayatı üstünde sonsuz bir egemenliğe sahip olsa da bir nevi ortak bir hayat sürdürdüğü kişilere karşı sahip olduğu sorumlulukları kendi kederlerinden uzaklaşmak için düşüncesizce terketmesi etik midir?

Başlarını düşünerek mi yaşayacağız? Diye bir cevap verilebilir buna lakin karşı taraf (bu durumda aile ve yakın çevre) sizi düşünürken, sizin onları gözden gelerek pervasızca hareket etmeniz ve intiharınızla onların ruhunda onarilmayacak hasarlar açmanız şımarıklık değil de nedir?

Bundan dolayı intihar korkaklık değilse de bencillik ve şımarıklıktır. Intihara karar vermeden önce bu ve bu gibi şeyleri defalarca ve defalarca düşünülmeli, bu eylem sonucunda kendi dertlerinden kurtulurken başkalarına yeni dertler kazandırmanın ahlaki boyutu üzerinde durulmalıdır. Bunun yanı sıra bu denli önemli bir kararı bir anda almak yerine, kişi kendine en az bir kaç sene tanımalıdır.

Zamanın geçiremediği yaralar pek azdır. Hem bakarsınız bu zaman içinde ummadık bir mutluluk sizi bulmuş.
geçmişe takılıp, değiştiremeyeceği şeyler uğruna değiştirebileceği geleceğini sikip atan, hiçbir zaman anlayamadığım bir karamsarlığa düşen, sanki gelecek için de senaristin kendisi olduğunu zannedip herşeyin kötü olacağına emin olan bireylerin yapabileceği en salakça eylemdir.

olum içinizdeki potansiyeli geçmişi düşünüp niye bok ediyorsunuz? yada karamsarlıkla kim neyi kazanmış da sen kazanacaksın.

Cesaret ve performansını yaşamakta kullansan zaten herşeyin anasını sikecen beybi.

neyin çabası bu?
Gerizekalıdır. Sanki ölünce cennete gideceksin ne bu havalar aq?