çok korkunç ve acıklı olması. dünyaya bir daha geri gelememek. yaşamak istemek. kadere razı olmak. hiçbir şeyi abartmamak. umutlu ve iyimser olmak. hayatı olduğu gibi kabul etmek. kendini sevmek. kişi intihar edince ailesinin, çevresinin üzülmesi. haram olması. ebediyen cehennemlik olunmakla ilgili bir ayet bulunması ki ebedi cehennemlik olunmasa bile hadis var bununla ilgili. hadiste kişi bir yerden kendini atarsa, cehennemde de atılacağı geçiyordu diye hatırlıyorum yanlış hatırlamıyorsam, siz yine de isterseniz araştırın. kişinin hayatı kötü bile olsa kişi kendi hayatına son vermeyebilir. geri dönüşünün olmaması. yaşamayı sevmek.
Zaten bir gün öleceğiz. Ölüm denen şeyi sadece bir kere deneyimleyibiliyor insan şu dünyada. Ve dönüşü yok maalesef. Bırakalım da kader bize neler gösterecek görelim. Zaten vakti geldiğinde bizde bu hayata gözlerimizi yumacağız. Ama acılar içinde, ama gülerek. Elbet bir sabah okunacak ismimiz minareden.
Benim en büyük nedenimin korku olduğunu düşünüyorum. Eğer ki müslüman bir ailede doğmamış olsaydım, çoktan intihar etmiştim belki de. Bana intihar edebilmem için cesaret lazım. Bende de o cesaret yok. Yüce(!) dinimiz, intihar edenlerin cehennemlik olduğunu söylüyor. Peki tanrı bana doğru düzgün ne verebildi ki, benden şükretmemi istiyor? Bir deistim ama tanrının intiharı yasakladığını düşünüyorum. Belki de bu yüzden halen yaşıyorum.
Yaşamak yamaşamak için yaşamak için. Hayat size değersiz manasız geliyorsa anadolunun ölü bir köyüne gidin çocuklara okullarda ders verin eğitim verin. Hayatınız bir anlam bulsun.
Hayat zaten kısa daha da kısaltmanın bi manası yok merak etmeyin çoğumuz 60-70 seneye burda olmayacak ve bu 60-70 senenin yarısı uykuyla vs geçecek hem ailenize o ızdırabı yaşatmayın hemde hayat denilen bu kısa fırsatı değerlendirmeye çabalayın.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2203047/+
benim küçük küçük mutluluklarım varken neden edeyim ki?.. her zaman kendinizden bir şeyler bulabilirsiniz onlarda inanmıyorsanız görün.
