son 3 senede her ay aklıma gelen istektir.
Belki de intihar nöbeti geçiriyorumdur.
intihar etmek isteyen insan psikolojisi:
dünyada istediğini bulacağına ulan inancı kalmamıştır.
yediği yemek içtiği içecek tad vermiyordur.
Onu anlayan kişi sayısı 1 dir ya da hiçtir.
yalnızlaşmıştır.
hayata dair doğruları hep yıkılmıştır.
Yanlış insanlarla yaşamak zorunda kalmıştır.
hayatını bir türlü kabullenememiştir.
biçare dine sığınırsın.
Dua edersin.
bir bakmışsın Allah da sırtını dönüvermiş.
Sonra dersin neyim var ki bu dünyada beni tutan diye...
edit:konuşmak isteyen aynı duyguları paylaşan arkadaşlarım varsa ben buradayım...
Arkamdan üzülecek ailem ve bu şekilde öldüğüm zaman cezalandırılacağıma inandığım bir din olmasa bu isteğim, yaşama isteğimin önünde olurdu çoğu zaman.
Kimsenin üzülmeyeceğini bildiğim için ölmekten korkmuyorum aslında belki de. Sorumluluk hissetmediğim zamanlarda, kimse için hiçbir şey olduğumu fark ettiğimde bu his geliyor. Ansızın, sahip olduğu ve ait olduğu her şeyi terk edip başka bir şehri gezmeyi isteyen o kişi, artık başka bir boyutu gezmek istiyor. Çünkü kaybolduğunda nerdesin, seni kurtarmaya gelelim diyecek kimse bulamıyor. Durumu anlattığında da "ilgi manyağı" damgasını yiyor, e haklılar. Ben duysam, akıl verir ama ilgi açı da derdim böyle bir durumda. intihara meyilli başka bir ergen deseler acı ama gayet haklı bir itham.
içim içimi kemirirken, belki üzüntünün son seviyesindeyken duyduğum hislerdi bunlar. Kendimi camdan aşağı atsam, tam yere çakılmadan "naptım ben" diyeceğimi gayet iyi biliyorum. ilaçlarla kendimi doldursam, karın ağrısı oluştuğunda hemen tuvalete gideceğimin farkındayım. Kendimi assam, son anda nefessiz kaldığımda yaşamak için çırpınacağımdan eminim. Belki de bu yüzden hala yaşamaya çalışıyorum.
Durumu, Kendimden yola çıkarak anlatmaya çalıştım.
kotu bir dusuncedir. simdi bir an durun ve dusunun. "bu dusunce bana nereden geliyor" ? bu soruyu ciddi bir sekilde kendinize sordugunuzda anlayacaksiniz ki kotu dusunce sizin icinizden gelmiyor. size disaridan geliyor. bunu farkettiginizde cok sasiracaksiniz.
sık sık gelen istektir.
Ama teşbbüs etmiyorum. Konuyu araştırdım. Mükemmel intihar mükemmel cinayetten bile daha zor.
Kendi kendine ölmeye çalışmak çok fazla efor istiyor. Kim uğraşacak onunla.
iman eksikliği olan, güçsüz acınası, hayata yenik düşmüş sadece dünyada ki bütün dertlerin kendinde toplandığını zanneden acınası ve hastalıklı insanların düşüncesi.
Bazı durumlar içinden çıkılmaz gibi gözüktüğünde tek çıkış yolu gibi gözükebiliyor fakat bu tıpkı birden fazla çıkışı olan bir odada sadece önünüzde kapıyı kullanarak çıkabileceğinizi düşünmeye benzer. Arkanızı döndüğünüzde ya da birinizin size arkanızda da bir çıkış olduğunu söylediğinde içinizdeki sıkıntı kaybolup odadan çıkabileceğinizin farkına varıyorsunuz. Kendinizi çözümsüz hissettiğiniz her durumda mutlaka farklı bir bakış açısına ve çıkış yoluna ihtiyaç duyarsınız. Bunu eğer siz göremiyorsanız sizin için görebilecek biriyle konuşmak ya da profesyonel bir yardım elini tutmak daha mantıklı ve yararlı sonuçlar doğurur. Her ne olursa olsun size verilmiş bir hayat şansı ve bunu istediğiniz yönde güzelleştirebileceğiniz, geliştirebileceğiniz bir zaman potansiyeli. Lütfen bu potansiyeli heba etmeyi aklınızdan bile geçirmeyin.
