bugün

bilgimizin, kültürümüzün ve tecrübemizin sürekli artmasına rağmen hoşgörümüzün, anlayışımızın ve sevgimizin sürekli azalması, insanın zoruna gidiyor.
dozu gittikçe artan bencillik, kimsenin kimseyi umursamaması, sevecek dert paylaşacak insan bulamamak bir süre sonra..
zoruna gidiyor insanın, hem de çok..
Milletin açım demesi üzerine duyulmamazlıktan gelmeleri, geçinemiyorum diyene bence biraz abartıyorsun denmesi, insanların ve özellikle genç insanların geçimsizlikten intihar etmesi ve sokaktaki çocuk ve yetişkinlerin ayağında bot olmamasına karşın politikacıların “Yoksulluk Türkiye için Sorun Olmaktan Çıktı” demesi, milletin mal yerine konması insanın zorunda gidiyor.