her ne kadar göğsümüzü gere gere dinibütünüz diyebilecek kadar dininde imanında bi müslüman olamasak da elimizden geldiğince inancımızı yaşamaya çalışanlardanız.
hiç şüphe duymadık yaradanın varlığından, ilahi bir varlığın sürekli bizi gözettiğinden. başımıza kötü birşey geldiğinde işlediğimiz günahlara yorarız, iyi şeyleri de lütuf kabul ederiz.
ancak öyle zamanlar geliyor ki insan bir an için olsa şüpheye düşüyor, acaba mı diyor içinden de olsa.
evime hırsız girdi geçen gün, bu civarda oturan birçok insanın evine girdikleri gibi. güpegündüz. tatilteydik, besbelli izlemişler, takip etmişler. gidince şehir dışına dalmışlar içeri. allah'tan pek bişey bırakmamıştık evde. acelelerine de gelmiş anlaşılan fazla dağıtmamışlar.
kapıcı arayip ''kapıyı zorlamışlar abi, ama girememişler'' diye aradığında, ''tamam dedim, bak ev için kestiğim kurbandan dolayı girememişler''. sonrasında kilitleri değiştirmek için çelingirle tekrar kapıya gelen kapıcı ''abi girmişler içeri'' diye tekrar aradığında ''oysa kurbanını da kesmiştik, evi de helal parayla aldık, neden geldi bu iş başımıza'' diye bir serzeniş geçti içimizden. üzüldüm.
tabiki müslümanız diye torpil beklemiyoruz hırsızlardan. ya da müslüman dediğin tüm kötülüklerden hıfzolunmuş değildir. aksine dünyada sınav verir müslüman başına gelen belalarla. ama hırsızlar da insan sonuçta ve hata yapabilirler; ya tatile giden birinin evi ile karıştırıp evde eşimle küçük bebeğimin olduğu bir zamanda girselerdi o şerefsizler?
içimize düşen şüphelerden ve ve şüpheye düşürecek şerrden sana sığınıyoruz ya rabbi.
suçu kendisinde değil de yaradanda aramaya başladığı zamanlara denk gelir.. bir beladan ya da kazadan kurtulunca şükredip sevinirken başka bir şerde canı yanınca soruları ardı ardına dizmeye başlar.. doğlar bir olaydır bu.. her insan yapar ama "hikmetinden sual olunmaz" sonucuna varıyorsa kaybetmemiştir.. aksi halde sorgusunun ucu açıktır ve dinden çıkma ihtimalini bile taşır..
belkide sağlam bir inanç sisteminin oluşmaya başladığı sürece işarettir. sorgulayan insan doğruyu bulmaya en yakın olan insandır, gözü kapalı inanmak ve inandığı şeyin mantığını kavrayamamaktan daha iyi olduğuna şüphe yoktur.
(bkz: takva)
öyle bir zamandır ki,
korku ve sorgulayıcı istenci bir arada yaşadığını hissettiğin,
korktukça sorgulamanın azaldığı, sorgulamanı arttırdığında, korkunun azaldığı
karışık duygularına esir olduğun zamanlardır.
sorgularsın,
çünkü sana garip geliyordur, sana gerçekçi gelmiyordur, seni tatmin etmiyordur,
aklına takılmış bazı detaylar.
üzerine gidersin,
"imandan çıkıcan!!!" derler. "imandan çıkıcam!!!" dersin,
durursun, soluklanırsın, uyanırsın, uyursun belki de.
susarsın, sustukça derinlerine iner sorgulamaların,
kaybolduğunu sanarsın, gitmez ama; sen, sensindir, sen arayıştasındır,
sen, sen olduğun için başkası olmazsın.
gerçekçiliği istiyorsan, gerçekleri bulacaksın! sadece gerçekler tatmin edecek seni!
masal kitapları değil, gerçekten gerçek olduğuna inandıklarınla açıklayacaksın dünyayı.
dünyayı açıklamak için gerek duydukların, sorgulamanı azaltıyorsa,
işte seni tatmin ediyordur bildiklerin.
yıllanmış kitaplar, sorgulamanın önüne geçiyorsa, sadece dini öğretilerle açıklayabiliyorsan,
hayatı, evreni, insanı ve onca canlının var oluşunu,
yetersizliğini, "ol!!!" diyen bir bulutadam ile giderebiliyorsan,
sorgulama sen, dur, otur!
otur demişse otur, kalk demişse kalk!
kanunnamen olsun kutsal kitapların, yazılanları yap, yaptıkların yazılsın.
ve ama,
dur!
durman gerektiğini hissettiğinde korkmadan dur!
imandan çıkacaksan çık!
çünkü, içinde olduğun bir kabın sadece içini sorgulayabilirsin,
ne kadar çabalasan da, cama çarpan sinekler gibi, çıkamazsın içinden,
dışardan, bakamazsın, etraflıca, tamamen sorgulayamazsın!
imandan çık!
çık ki sorgulayabilesin, çık ki bilesin, dışarda ne var!
ve gerçekten imanlı olacaksan, gerçekten imanlıysan, ve gerçek gerçekten imanlı olmaksa,
çıktığın gibi geri girebilirsin, korkma!
başına kötü bir olay geldiğinde,bir hastalık bir kaza yaşandığında zaman zaman her insanın yaşayabileceği durumdur.ancak uzun sürmez,derdi verdiği gibi dermanı verecek olan da Allah'tır...
hayatın üst üste üst üste üst üste tokatını yediğin zamanlar olması muhtemeldir.
zira bilinçli ve sistematik bir şekilde inancı sorgulama dinen caiz olmayacaktır ve yolun sonu ateizme çıkar. demedi deme sevgili sözlük.
