bir albüm düşünün ki ilk dinlediğinizde hayal kırıklığına uğratan; ve bir albüm daha düşünün ki bir hafta sonra vazgeçilmez albüm listenizde yerini alacak. aynı albümü düşündüğünüzü tahmin ediyorum. insanlık halleri. neden mi önce hayal kırıklığı yarattı. müzikal anlamda teoman'ın kendisinin de itiraf ettiği gibi durgunluk döneminde; peki neden bağımlılık yarattı, o da söz yazmadaki ustalık becerisi. bir süre sonra söz ve müzikler birbirini yakalıyor ve hoş bir albüm ortaya çıkıyor.
teoman bu albümünde "budur" demiştir bizlere. müzikal anlamda evet belki 17, paramparça, kupa kızı sinek valesi, gönülçelen... gibi hitt olmamış olabilir ama sözler açısından çok harika bir albüm. hangisinden bahsedelim. ruhun sarışın mı diyelim; fahişe mi daha güzel diyelim mavi kuş ile küçük kız mı. bence hepsi birbirinden güzel sözlere ait şarkılar.
bir de elif şafak'ın uçurtması var ki o da albümün kapanış şarkısı oldu.
koşa koşa idefix'ten almaya gittiğim teoman kitabı.
neden gittiğimi bilmiyorum, çok fazla umutlu da değilim aslında, filmleri gibi işte.
adı geçse yetiyor.
