bugün

Eğitim sisteminin sonunda başımıza gelmiş bu olaydır.Yeteneklere göre yönlendirilmek varken nereye tutuyosa oraya git 2.sene yok aklından çıkar sözünden sonrada herkesin yaşayacağı durumdur.Bazen düşünüyorum tamam böyle olmasa ne olurdu diye.
Sokakta yürürken resim yapıp göstermeye çalışanlara,şarkı söyleyip dinlenilmesini bekleyenlere.bu ülkede bizde değer vermiyor gibiyiz.Para için yapmayıp istediği şeyleri yapan insanları desteklemiyor gibiyiz.Sonunda da hepimiz istemediğimiz şekilde istemediğimiz meslekleri yaparak para kazanacağız.Belki çok iyi bir sanatçı olacakken adından dolayı mühendis yaptığımız çocuklarımız, tarihini çok seven bilgili çocuklarımızı sırf adı doktor diye doktor yaptık.
Geleceğinde ne olacağını hiç düşünmeden.Faydalı bir mühendis,doktor olur mu diye düşünmeden.Öylesine.Komşuyla konuşulduğu zaman ay bizim çocuk doktor oldu demek için.Nice iyi sanatçılar doktor,nice iyi doktorlar tarih öğretmeni oldu....
hobi olarak çalıştığını zanneden yazar beyanı.
Kapitalizmin hayatta insanlar üzerinde mecburi kılmakta olduğu durum.
Bu kişi babamdır. Bir gün borcumu ödeyeceğim.
verimsizlik nedenidir. ben gezmek için, muhabbet etmek için taksicilik yapıyorum şahsen.
Bu ülkede başarılı kimlik pek azdır. Çoğu birey devlete sırtımı dayayim sosyal aşısıyla meslek edinir.
olması gerekendir. fakat sorun insanlara kazandığı paranın yetmemesidir.
Emekli oldum. Şimdilik efes extra.
özellikle patronum ergun beyin ismi lazım olmayan karısının bilimum kozmetik ihtiyaçlarının siparişleriyle meşgul olurken gelen ben burada ne yapıyorum hissiyle bende ayyuka çıkan durum. babamdan korkmasam bırakıp giderim ama elinden iş gelmiyor demesin diye mecbur çekiyoruz.
işimi seviyorum diyenlere inanmayın. Ya patronu iyi yalıyordur ya da terfi falan bekliyordur.
birisi ihtiyaçlarımı karşılasa dağ bayır gezeceğim. baba da zengin olmayınca mecburen para için çalışıyoruz.
para için çalışsalar bu kadar az paraya çalışmazlardı...
istediği mesleği yapamadıklarını gösteren durum.
Keyif alarak çalışmıyor adam. Sadece para için işe gidiyor. Ve alakasız bir sektör de çalışıyor.
hepimiz para için çalışyoruz, bazılarımız işini seviyor.
Ufkum açıldı. Çarpıcı.

Bir gerçek.
Parasizliğın nasıl bir cehennem olduğunu bilen insan, para kazanmak için kendini başka bir cehenneme atar. iş hayatı.

Hangisi daha büyük bir cehennemdir tartışılır.

iş hayatı en büyük cehennem sanırım.
Kendi adıma katıldığım görüş. Şu an yaptığım işi ancak para için yaparım. Rusya, Ukrayna savaşı bitse de işler açılsa.
Para sonucunda kaliteli yaşama isteği. Şahsen para kazanıp kaliteli yaşamak istedim her zaman yapıyor muyum?kısmen..
Ben hobi olsun diye çalışıyorum, çünkü manyağım. Başka ne amaçla çalışılır ki? tabii para için çalışıyoruz.
verin ayda 4250 lira, para için işe gitmeyeyim. hoş 2.5 katını alıyorum ama 4250 tl'de az para değil.
Okuduğu bölüm dışında çok farklı meslekleri yapan insanları görünce farkedilen durum.
Sadece para için işe giden milyonlarca insan var. Hatta belki milyarlarca.
Bir realitedir.

Şahsen üzücüdür. Gerçekten sevdiğim bir işi, mesleki anlamda tatmin olmak için yapmak isterdim.
yok canım para için çalışılır mı?
örn: ben spor olsun diye çalışıyorum da...
e ama aslında garip gibi gözüken ama normal bir durum. kim hayrına çalışmak ister ki. tabii ki işini severek yapması daha güzel olur ama insan para için çalışır yani.
Maslow' un ihtiyaçlar hiyerarşisinde en altta fizyolojik ihtiyaçlar yer alır ve şayet bir halkı besin ihtiyacı gibi en temel fizyolojik ihtiyaçlarından mahrum bırakırsanız elbette ki tüm enerjisini bunları karşılamak adına kullanır; üst basamaklar için çabalaması olanaksız hale gelir.

Kendini gerçekleştirmek falan hayal..