Eğitim sisteminin sonunda başımıza gelmiş bu olaydır.Yeteneklere göre yönlendirilmek varken nereye tutuyosa oraya git 2.sene yok aklından çıkar sözünden sonrada herkesin yaşayacağı durumdur.Bazen düşünüyorum tamam böyle olmasa ne olurdu diye.
Sokakta yürürken resim yapıp göstermeye çalışanlara,şarkı söyleyip dinlenilmesini bekleyenlere.bu ülkede bizde değer vermiyor gibiyiz.Para için yapmayıp istediği şeyleri yapan insanları desteklemiyor gibiyiz.Sonunda da hepimiz istemediğimiz şekilde istemediğimiz meslekleri yaparak para kazanacağız.Belki çok iyi bir sanatçı olacakken adından dolayı mühendis yaptığımız çocuklarımız, tarihini çok seven bilgili çocuklarımızı sırf adı doktor diye doktor yaptık.
Geleceğinde ne olacağını hiç düşünmeden.Faydalı bir mühendis,doktor olur mu diye düşünmeden.Öylesine.Komşuyla konuşulduğu zaman ay bizim çocuk doktor oldu demek için.Nice iyi sanatçılar doktor,nice iyi doktorlar tarih öğretmeni oldu....
özellikle patronum ergun beyin ismi lazım olmayan karısının bilimum kozmetik ihtiyaçlarının siparişleriyle meşgul olurken gelen ben burada ne yapıyorum hissiyle bende ayyuka çıkan durum. babamdan korkmasam bırakıp giderim ama elinden iş gelmiyor demesin diye mecbur çekiyoruz.
Okuduğu bölüm dışında çok farklı meslekleri yapan insanları görünce farkedilen durum.
Sadece para için işe giden milyonlarca insan var. Hatta belki milyarlarca.
e ama aslında garip gibi gözüken ama normal bir durum. kim hayrına çalışmak ister ki. tabii ki işini severek yapması daha güzel olur ama insan para için çalışır yani.
Maslow' un ihtiyaçlar hiyerarşisinde en altta fizyolojik ihtiyaçlar yer alır ve şayet bir halkı besin ihtiyacı gibi en temel fizyolojik ihtiyaçlarından mahrum bırakırsanız elbette ki tüm enerjisini bunları karşılamak adına kullanır; üst basamaklar için çabalaması olanaksız hale gelir.
