insanlar zamanla değişebilir. ama benim belirli ilke ve kurallarım vardır onlar dışına çıkmam değişmem. kişiliğim karakterim tarzım her şeyim aynıdır izlediğim dizi filmler dahil belirli bir listem var onlar dışında film dizi izlemem.
Zorundalık. Çocukluktan beri çok şımarık yetiştirildim, ne istediysem oldu. 3 sene önce dünyanın en vurdum duymaz insanıydım, ayrıca ergenliğin zirvesindeydim. Sonra ne oldu derseniz, annem ve babam ayrıldı, abimden çok uzun süre haber alamadık, çok sevdiğim samsundan ayrılmak zorunda kaldım, anoreksiya oldum, günlerce uyuyup kimseyle konuşmamaya başladım, ağır depresyon geçirdim bu dönemde ve sonra aşık olup karşıdaki insana her şeyimi verdim. Sadece dünyada o var sandım, benim için gönderildiğini düşündüm. Üstüne bir güzel terkedildim. Ve dine hiç bir inancım kalmadı ondan sonra. Bu sınanma derseniz ağzınıza kürekle vururum. Deli gibi sigara içmeye başladım, bir keresinde alkol komasına girdim. intihar etmeye çalıştım, kendimi kesiyordum. Ve inanın yaşım küçük bunlar için. Şimdi değişim iyi mi kötü mü bilemiyorum, şu an 'normal bir insan' olarak devam ediyorum neyse ki. Anoreksiyayı tamamen atlatmak imkansız bir şey, düştüyseniz yandınız. Terkedildiğim gün dün gibi aklımda, diğer her şey öyle. Bazı sıkıntılar tabii ki geçti. Belki ben abarttım bazı şeyleri. Ama bunların biri bile insanı çok kolay değiştirir. Kimseye güvenmemeyi öğrendim ve artık şunu çok iyi biliyorum, tek yaşadığım yer dünya ve benimle olan tek şey ölene kadar kalacak tek şey bedenim. Bu beni bencil yapıyor belki, ama başkalarını düşünecek ne halim var ne de o cesaret var şimdi.
herkes biraz değişir. kimin yanında olursan onun değiştiğini düşünmez insan. Oysa o da değişir çünkü orada olduğu için farkına varmaz değişmenin. değişmek ilk kuraldır. insanı fazilete götürecek ilk kural.
