insanların cehennemlik olduğuna inanmak

üzerinde biraz düşünülürse, çok garip, akla, mantığa ve de vicdana ters bir tutum olduğu kolayca anlaşılabilecek bir inançtır.

budistleri filan bir kenara koyarsak durum şöyle:

- dinlere inananlar diğer dinlere inananların sonsuza kadar cehennemde yanmayı hak ettiğine inanırlar.

- farklı mezheplerin üyeleri, bir diğer mezhebin üyelerinin sonsuza kadar cehennemde yanmayı hak ettiğine inanırlar.

- yukarıdakilerin alayı ateistlerin, agnostiklerin, deistlerin sonsuza kadar cehennemde yanmayı hak ettiğine inanırlar.

sebep? onlara göre diğer dinlere, mezheplere inananlar veya inançsız kişiler aldanmış kişilerdir. aldanmış, doğruyu görememiş oldukları için de sonsuza kadar cehennemde yanmayı hak etmişlerdir.

peki kendilerini aldanmaktan alıkoyan, doğru olduğunu sandıkları dine, mezhebe inanan bir ailede doğmuş olmak dışında, hangi nitelikleridir? o nitelik hangi nitelikse, neden kendilerinde vardır da diğerlerinde yoktur? hadi diyelim ki diğerlerinde yok, o zaman bir kişi kendinde şu nitelik yok diye neden sonsuza kadar cehennemde yanmayı hak etsin? yoksa suç onun mu?

değil mi ya, işte zeka testinden tutun da bilmem neye kadar hangi kriteri dikkate alırsanız alın, insanlara ortalama sonuçlar açısından baktığınızda belirli bir fark göremiyorsunuz. ortalama alarak bakarsanız bir hıristiyan da, müslüman da, hindu da aşağı yukarı aynı bağlılıkla bağlı dinine. hepsi inandıklarından pek emin.

bu sorularıma doğru düzgün cevap verebilen tek bir müminle karşılaşmadım bugüne kadar. mevzu din olunca kafaları o kadar kalınlaşıyor ki şurada (bkz: peygamberlerini katleden hain halklar) ne anlatmak istediğimi anlayan biri bile çıkmadı aralarından.