Yol verdiğim ticarî taksinin önümden yolcu alması. Insanlık yapıyorum geç kardeş diyorum, dolayisiyla o benim önüme geçmiş oluyor. 300 metre sonra yolcu el kaldırıyor, bu da utanmadan alıyor çok yazık. Halbuki yolcuyu pas geçip, ona durarak yol veren diğer taksiye bırakması lazım.
Çaresizlik çok kötü bir şey. Her anlamda.
Belirsizlik kötü bir şey. Bazı anlarda.
Sevgisizlik bir şey.
Kırgınlık en kötü şey. (Kendine kırgınlık diyemezdim belki ağlarım diye).
Ona bir kolye almistim. Askere gittim hemen ardindan. Dondugumde bana aldigimdan beri hic cikarmadim boynumdan dedi. Ben askerdeyken de foto atmis wsaptan kolyeyle nasil olmus diye. Terhis oldugumda gormustum. Cok kisa bir sure sonra her sey bitti. O kolyeyi boynunda görmemiştim bir gun. Zinciri kirildi dedi. O zincir hic tamir edilmedi. Benim kalbim gibi kirik kaldi o da.
açlık... ciddiyim çok kötü bir etkisi var vücuda ve ülkemizde birçok insan midesi sırtına yapışmış vaziyette yaşıyor (kilo olarak değil, hissiyat olarak!)
