genel olarak söylenen durum. ama hiç kimseye güvenmemekte bir sorun teşkil eder. söylenen, aşina gelen söz şu değil mesela. güvenin şu insanlara yahu, güvenin zarar gelmez. diye, diyebiliyor muyuz. genelde güvenmeyin deniyor. ama güvenmeden de olmuyor olmaz zaten. iyi insanlar var diye dönüyor dediğimiz şu dünyada, güvenmek ile güvenilir olmak farklı şeylerdir. onun için direkt güvenmek yerine güvenilir olmaya çalışmak daha önemli bence.
Beni yanıltan insanlar gördükçe kaybettim ben insanlara güvenimi. Artık doğru düzgün insanlarla karşılaşsam bile şüphe duyarım. Kimse olduğu gibi görünmüyor, kimse göründüğü gibi olmuyor.
insanları sev, kimseye güvenme.
Bu benim kendimi koruma mekanizmam. Sevdiğim insanlar tarafından bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde hırpalandığımda kalbim çok kırılıyor. Kırgınlıklarımı, küskünlerimi kolaycana da atlatan unutabilen biri olamıyorum.
Duygularımı hep yüksek yaşayan biriyim. insanları seviyorum ama kalbim çok kırılmasın diye onlara güvenmiyorum.
bir insanla tokalaştıktan sonra beş parmağın beşinin de yerinde olup olmadığını kontrol etmek gerekir.
böyle bir devirde yaşarken neden kendimden başkasına güveneyim ki?
birdenbire olmaz. bazen zaman, bazı insanlara herkesin ihanet edebileceğini, canını yakabileceğini öğretir. sonra o insanlar bir duvar örer. kimseler aşmasın diye de duvarı iyice yükseltir. artık saklanmıştır. kırılmasın diye kalbini kimseye göstermez. birkaç dost, aile bireyiyle sadece güvenli sularda yüzer. çünkü o çok yorgundur, çok incinmiştir.
