hayat denilen dandik yolda laylaylom kıvamında, börtü böceğe selam ederek yürüyen bünyelere bir bakış açısı. hayaller vardır tabi, umutlar, olması istenen ve arzulananlar...
lakin hayattır bu, zamanla eldeki ile yetinmeyi de öğretir insana. bu açıdan doğru bir önermedir, gerçekçidir. bir de şöyle bir şey var. hadiseyle pek bir ilintili;
(bkz: büyüdükce hayallerin kücülmesi)
kaderciliğin en çirkin boyutunu sergileyen söz.
hiç bir şey düşünmeye, kurgulamaya gerek yok zaten. şimdi planım şu:
''allahın dediği olur'' isimli stickerımızı alnımıza yapıştıralım.
sonra bizi sömürenlere öbür yanağımızı dönelim, yetmezse arkamızı dönelim, donu çıkaralım.
açlıktan, sefaletten kırılanlar için üzülüp, bunlara çare arıyosanız yazık size.
yukardakiyle birlikte kıçımızla gülüyoruz..
"bir sürü planın vardı. hiçbirine ben dahil değildim biliyorum. ama bilmiyorsun kaderinde varsam hayat kısa demen bile yetmeyecek. hayat kısa ve inan ben sana aitim gökyüzüm"
aynı manaya gelecek şekilde, fatih sultan mehmet'in hocası akşemseddin "kader ne der peder ne der." sözünü söylemiştir:
Sultan Mehmet, çocukluğunda biraz yaramazlık yapınca, babası 2. Murat Han:
-"Ne kadar yaramaz bir çocuksun, senden adam olmaz" diye çıkışır.
Orada bulunan ve velâyet sırrıyla kalp gözü açık olan Akşemseddin Hazretleri hafifçe gülümseyerek der ki:
-"Peder ne der, kader ne der!"
