bugün

Çoğu zaman kendimize neden mutlu değilim diye sorarız. Ben mutlu değilim, o değil.. Yani çoğu insan mutsuz. Peki neden?

Herkesin yaşantısı farklı olduğu için bu sorunun genel geçer bir cevabı yoktur. Benim mutsuz olmanın nedeni yoksullukken, başkası bir yakınını kaybetmiş olabilir.

Belkide, bazı insanlar mutlu olmayı bilmiyordur. Ve bizde o bazıların içindeyizdir.

Not: şükür etmedikleri için gibi şeyler yazmazsak sevinirim. Kimin şükür edip etmediğini allah bilir.
Neden mutlu değiliz. Çünkü istemediğimiz şeyleri zorla yapıyoruz. Kaç kişi istediği okulu okuyor? Veya istediği mesleği yapabiliyor?
insanlar mutlu değiller diye bir şey yoktur, mutlular da vardır.
Ancak sorun şurda ki, mutlu olduğumuzda insanları mutlu, mutsuz olduğumuzda ise mutsuz görmekteyiz.
Aslında mutlu olduğumuzda aklımıza gelmeyen mutsuzluğu, bir an neşemize dokundursak durum farklı olacak.
Ama insanoğlu nankör. Mutluyken sağını solunu görmez. Görse bile dertli biriyle iki çift laf etmek istemez.
Mutlu edecek bir sürü sebep olmasına rağmen mutsuz edecek daha cok sebep vardır. Ve insanlar bu mutsuz edecek sebepleri görmezden gelemiyor. Ayrıca gelinmemeli de.

Mutsuz olun. Çünkü çok neden var.
Bir amac yok cunku. Daha dogrusu amac var ama tarafimizca belirlenmiyor geneli. Dog buyu okula git calis para kazan evlen cocuguna bak emekli olmaya calis ve ol. Duzenin ozeti bu. Herkes kendi hayati disinda kimseyi onemsemiyor, takmiyor. Halbuki bir baksalar kendilerinden daha kotu durumda olanlari gorecek belki de yardim edip mutlu olacaklar. Ancak yapilan tek sey daha fazlasini istemek. Kendileri icin tabi. Bazen okulda, derste, tenefuste veya evde dusunmuyor degilim. Benim bu hayattaki amacim ne ? Ne yapiyorum ben diye soruyorum. Sonra amacsiz hissedip mutsuz oluyorum. Acikcasi sistemlesmis bir duzene ayak uydurmayi istemiyorum. Beni en cok bu mutsuz ediyor.
para yok, zaman yok, sağlık yok, sabır yok.
bence bu kadar yeter.
birçok sebep olabilir.zamanla bu sebepler değişebilir.mesela şuan vize haftasındayım ben. mutlu mu olaydık?
Mutlu olmak mutlu iken anlaşılan bir olay olmayabiliyor her zaman. Kıymetinin tespit edilmesi ancak zaman içinde mümkün olabiliyor.

Bugün için size üzüntü veren bir olay üstünden zaman geçince daha iyi veya daha kötü gelmeye baslayabiliyor. Her şey göreceli yani bir noktada. Uzun lafın kısası mutluluk bir algılama meselesi. Kronik mutsuzluk travmaya bağlı bir öğrenilmiş çaresizlik olabiliyor. Ben mutsuz olmalıyım b3nim olayım bu diye bakan kişi mutlu olsa da mutlu olduğunu algılayamayabiliyor.
Şükretmeyi bilmedikleri için.
insan mutluluğu kalp huzuruyla başlar. kalbin huzura ermesi için allahı zikretmesi gerekir. allahı zikir en büyük iştir.

--yoksa dünya senin olsa mutlu olamazsın.
--sıkıntının kaynağını dahi bulamazsın.
--hayatın, bir o yana bir bu yana savrulmakla geçer.
--ölüm gelip çattığında gerçeği görür anlarsın, ama nafile. heyhat iş işten geçmiştir.

"insanlar Uykudadır Ölünce Uyanırlar "Hz.Muhammed(s.a.v.)

o yüzden aklını başına topla. allaha kulluk et. fırsat elde iken ganimet bil. zaman çok hızlı akar.
Mutlu olunacak şeylere odaklanmadıkları için yada bazen hiçbir şey düzgün gitmez ya öyle bir dönem olabilir...
çünkü lanet olası bi zorluğu var.
(bkz: hadi gidelim osman)
çünkü onlara mutluluk fazladır.

bu dünyaya sadece bir amaç için gelirler. birilerini daha zengin, daha güçlü yapmak. isteseler bile bu sistemden çıkma şansları yoktur, kölesi olup ölünceye kadar bu amaca hizmet etmek zorundadırlar.
ne biliyim amk.
Para yok birader, yeter mi.
çünkü lanet egolarımız bir türlü tatmin olmuyor.
Bencillik
Beklentinin fazla olması
Doyumsuzluk
Tahammülsüzlük ve aşırı bilme duygusu. Çok bilmiş olmak yani. Cahil insan daha mutludur * ne takacak sallar geçer *
çoğunluğu ego'sundan dolayı mutlu değil..sevgilin mi terketti? egon yaralanır acı çekersin,canını yakan asıl sebep beni nasıl istemezdir..işinizden mi memnun değilsiniz sebebi yine egodur..insan egosundan kurtulduğu an huzuru bulur..ya egonu tam anlamıyla tatmin edecek kadar başarılı tuttuğunu koparan biri olacaksın her alanda,yada o egoyu törpüleyeceksin arkadaş..herkes ilk kısımda olmak ister ama çoğunluğunuz ikincisini yapmak zorunda kalacaksınız malesef
Cunku sahip oldugu hic bir seyin kiymetini bilmiyor insan... Sahip oldugu insanlarin kiymetini gidince anliyor... En onemliside sagligi gidince anliyor... Yasamin degerini saglik gidince anliyor... Kimse bilmiyor ki sahip oldugu her seye muhtac insanlar var bir yerlerde... Saglikli olmak icin dunyalari verecek insanlar var ama cozumu olmuyor bazen bazi seylerin... Dunyaya hayata bu kadar umursamaz yaklasmayin. Bir saatlik fazla yasamak icin varini yogunu verecek insanlar var... Velhasilkelam sahip oldugunuz seylerin Allah rizasi icin kiymetini bilin sukredin biraz sahip olduklariniza onlara muhtac oyle insanlar var ki sukrettikce daha mutlu oldugunuzu goreceksiniz...
insanlar doyumsuzdur.
gereksiz yere felsefe yapıyorsunuz ondan. ne doymayan nefsi anasını satayım.

edit: başlığı aplayan yazar girisini silmiş ne yazık ki.
Cemaat yurdunda kalmak zorunda oldukları için.
egolarımız bizi mutsuz ediyor.
Gerekli ekonomik düzeye ulaşamadıkları için.
hayatlarını başkalarına göre planlayıp yaşadıkları için olabilir. bir de sana ne ? demeyi bilmedikleri için. herkes baksın dalgasına.