Tabiki ihtiyaçlarımız için çalışıyoruz ama ihtiyaç hiç bitmiyor ki.
Şahsım adına Zevk aldığım gurur duyduğum çok anlarım da oluyor sıklıkla.
zor da olsa doğru meslek seçimi yapabilmişim.
Sevilen bir işse ve parası da güzelse. O iş, sıkıcı olmaktan çıkan, aynı zamanda para kazandığınız bir uğraşa dönüşür. Ama sonuçta asıl amaç yine para kazanmaktır. O bakımdan, Her şeyin ucu yine paraya çıkıyor maalesef..
Maslow' un ihtiyaçlar hiyerarşisinde en altta fizyolojik ihtiyaçlar yer alır ve şayet bir halkı besin ihtiyacı gibi en temel fizyolojik ihtiyaçlarından mahrum bırakırsanız elbette ki tüm enerjisini bunları karşılamak adına kullanır; üst basamaklar için çabalaması olanaksız hale gelir.
e ama aslında garip gibi gözüken ama normal bir durum. kim hayrına çalışmak ister ki. tabii ki işini severek yapması daha güzel olur ama insan para için çalışır yani.
Okuduğu bölüm dışında çok farklı meslekleri yapan insanları görünce farkedilen durum.
Sadece para için işe giden milyonlarca insan var. Hatta belki milyarlarca.
özellikle patronum ergun beyin ismi lazım olmayan karısının bilimum kozmetik ihtiyaçlarının siparişleriyle meşgul olurken gelen ben burada ne yapıyorum hissiyle bende ayyuka çıkan durum. babamdan korkmasam bırakıp giderim ama elinden iş gelmiyor demesin diye mecbur çekiyoruz.
