Genelde en son kendini eleştiren varlık. Hatta bazıları ileri gidip sadece kendini eleştirmiyor. içinden tüm gerçekleri geçirip, yaşasa da. Egosuna mahkum canlı türü.
Birbirinden farklı hür iradeye sahip akıllı ruhu ve bedeni olan varlıktır insan. Ah ne çirkindir nefsi. Ama nefsinden sıyrılmışlar ne güzeldir bir bilseniz. Bedeni nerdeyse kusursuz yapılmış. Aklının sınırlarının olmadığı sürekli gelişmekte olan bir canavar. O kadar akıllı ki rasgele sembollere harf bu sembollerin birleşimine kelime dedik. Her harfe ses ekledik. Bu sayede iletişimi bulduk. Biz muazzam bir canlıyız.
Bir kahvenin tadını, bir insan sesi değiştirebilir.
Berbat bir günü, bir insan yüzü güzelleştirebilir.
Acı bir haberi, bir insan hafifletebilir.
Mutlu bir anı, bir insan daha mutlu yapabilir.
Niye böyle oluyor niye? insan insanın hayatını neden zindan ediyor? Bir kişinin kendi yükünü sırtlaması zaten zorken niye birileri kendi yükünü de başkasına yüklüyor, yetmiyor bir de kendi biniyor üstüne?
ilkel toplumları genelde otçul olan bir hayvan.
aslında bakarsanız otçul olmasının sebebi avlanmak için çok zayıf olmasından kaynaklanıyor hatta bu yüzden de yırtıcı hayvanlarla dostluk kurmuştur rahatını ve besinlerini korumak için (bkz: köpek) (bkz: kedi). insanın etçil olmasının sebebi bir hayvanı yakalayabilmenin çok zor olmasıdır. çünkü hızdan, sert pençelerden, çeviklikten, ağaca tırmanmaktan veya sert bir deriden yoksun olduğu için diğer hayvanları yakalama şansı çok düşüktü bu yüzden daha kolay olan besine yani bitkiye yöneldi ancak zamanla yerleşik hayata geçerek yine avlanmadan aklını kullanarak hayvan yetiştiriciliğine başladı ve ilk defa besinleri biriktirdi dolayısıyla çoğaldı ve sağlıklı beslendi.
daha sonra bu hayvanlar merak etti. çünkü onlar gökyüzüne baktıklarında yüreğine sığmayan şeylerle doluyordu içleri...
insan ne girift tezatlarla dolu. insan, bütün sistemlerin hazmetmekte en çok güçlük çektikleri lokmadır. o, doğrunun ve yanlışın üzerinde dalgalar gibi inip çıktıkleri bir kayalıktır; natüralistleri de, Ortodoksları da mahçup düşürür. o, şairlerin kafasındaki bütün düğümlerden daha güç çözülür bir düğümdür. insanlar yanlışlıkla mücadele ederler ama mücadele bitince düşünürler ki, ruhları doğrudan ziyade yanlışla rahat eder.
doğru muhakemenin kuvvetine bütün varlıklarıyla güvenirler ama sonra görürler ki kırık bir dal üzerindedirler.
akıl hislerin karşısında tutunamaz. bazan bir esir, bazan da bir dalkavuk gibi daima mağlubiyeti kabul eder. Bir ara ihtiraslara karşı durur, sonra sesini keser ve gizli gizli ağlar, en sonunda da mücadeleyi bırakır ve ihtirasları kendi haline terkeder.
réponse aux questions d'un provincial, c. ııı, bl. cxvıı, 1706.
Kafasına mermi girer ama yıllar sonra belki bir baş ağrısı ile haberi olur fakat tırnak batması tüm gününü mahveder. Veya savaşın, açlığın vb.. psikolojik zorluklarin altindan kalkar ama cok basit bir konuda panik atak geçirebilir. Anlaşılması çok zor olan bir türüz.
