Bana göre "her durumda mantıksız olmayan" eylemdir. Madde madde sebepleri:
- Öğrenebileceği diğer yabancı diller göz önüne alındığında, meslek ayırt etmeksizin en geçerlisi ingilizce'dir. (tartışmasız) Bu sebeple herhangi başka bir opsiyon varken ingilizce'de ısrar etmek yersiz değildir.
- Küçük yaşta dil eğitimi çok daha kolay halledilir. Ana okulunda ingilizce öğretmek çok da yersiz değildir.
- Toplum dil ile asimile olmaz. Dil bir nehir gibidir. Kendi yolunu bulur. Siz yıllar içerisinde konuşarak şekil verirsiniz dilinize. Kültürel bir asimilasyon varsa, dil de asimile olacaktır, ancak başka hiç bir tehdit unsuru yokken yalnızca yabancı dille asimile olunmaz. Örnek, Starbucks açılması, gereksiz bir kahve kültürünün oluşması ( gereksiz burada subjektif ) asimilasyon kabul edilebilir. Ancak fiziksel bir starbucks binası olmaksızın "grande latte karamelli machiato olsun, ignite etmeyiniz ehi ehi" diye dolaşan tipler göremezsiniz ortalıkta. Anafikir: dil tek başına asimilasyon malzemesi değildir, bir yansımadır. Dolayısıyla asimilasyonun önüne geçmek için "öncelikli" olarak dildeki yozlaşmayı önlemeye çalışmak zaman kaybıdır.
- Kürtçe, Arapça vs gibi ırkçı meselelere dokundurma niyetinde değilim. Ancak dil öğrenmek isteyen kimsenin kaygısı geçerlilik ve kar - zarar hesabıdır. Erken 21.yy dünya koşulları göz önüne alındığında diğer opsiyonlar karşısında bu dilleri seçmeli ders yapmamasından dolayı hiç bir kurumu yadırgayamam. Bu durum, kürtlere ya da araplara karşı alınmış bir cephe olmak zorunda değildir. Elbette kimi insanlar bunu milliyetçilik ya da faşizm tutkusuyla yapmaktadır ancak bu gerçekleri değiştirmez.
Bir dili, mesleğini icra edecek derecede hakkını vererek öğrenmek kolay iş değildir. Dolayısıyla hangi dili seçeceği konusunda kurumların seçici olması şarttır. ingilizce bu anlamda en iyi opsiyondur. internet içeriğinin büyük bölümü ingilizce, dünya'nın en seçkin üniversitelerinin yayınladığı makaleler ingilizce iken başka bir dili tercih etmek ne kadar mantıklı, sormak gerekir.
sömürgeci bir devletin dilini kendi ülkende öğretiyor olmak sömürülüyor olduğunun en büyük kanıtıdır.
bu sömürüden yola çıkarak, aynı sömürge devletinin gazladığı halkın dilinin öğrenilmesini savunmak olsa olsa ahmaklıktır.
söylenmesi gereken şudur; benim ülkem türkiye cumhuriyeti. konuşulması gereken tek dil türkçe. turist bile gelecekse türkçe öğrensin gelsin, benim milletim sömürgeci bir devletin dilini konuşmak zorunda değil. zira bu söylenmiyor diye de üç beş azınlığın dilinin konuşulmasını sağlamak sömürgeci devletin ekmeğine yağ sürmektir.
