tamamı ingilizce yerine "batı dilleri" ya da "sömürgeci politika güden ya da tarih boyunca gütmüş devletlerin dilleri" kalıplarını içerecekti "ingilizce" yerine; olamadı.
türkiye cumhuriyeti gibi gelişmiş olmak ile geride kalmış olmak arasında bir yerlerde kalmış, toplumca "uygarlaşmak batılılaşmak demektir" buhranını yaşayan ülkelerin eğitim ya da iletişim konusunda izlediği bir tutum. gizlice emperyalizmin ekmeğine yağ sürülür bu şekilde.
- ingilizce öğrensin çocuklar, lazım olur.
+ evet evet 4. sınıfta başlasın**, hatta daha kreşte, anaokulunda; çocuk kendi dilini doğru dürüst öğrenmeden öğretelim, çocuk hem ulusal kimlik hem kültürel karmaşalar yaşasın, alkışlıyorum sizi.
+ fransızca?
- ooo, evet evet. paris, kültür, moda, edebiyat ve romantizm. mersi cnm, ögrnsnlr tbi.
+ arapça?
- olmaz olmaz gericilik, yobazlık, asla olmaz.
+ seçmeli ders olsa?
+ kürtçe, tamamıyla mümkün değil ama seçmeli ders olabilir?
- olmaz olmaz bölücülük, asla olmaz, bölünürüz, bu vatan bizimdir bizim kalacak.*
+ e ingilizce öğretiyordunuz ya?
- olmaz o başka.
diye sürer gider. bu arada ingilizcenin dünyaca en azından son iki yüzyıldır mutlak kabul görmüş yaygın bir bilim dili olduğu, ve her alanda kaynak bulmayı kolaylaştırdığı bir gerçek, ama öyle olması onu öğrenmekle kalmayıp öğrenirken kendi dilimizi yozlaştırmamızı ve kültürümüzü kendi kendimize asimile ettirmemizi gerektirmez.
durum böyleyken, ötekilerin fazla da lafı olmamalı. gaflettir.
sömürgeci bir devletin dilini kendi ülkende öğretiyor olmak sömürülüyor olduğunun en büyük kanıtıdır.
bu sömürüden yola çıkarak, aynı sömürge devletinin gazladığı halkın dilinin öğrenilmesini savunmak olsa olsa ahmaklıktır.
söylenmesi gereken şudur; benim ülkem türkiye cumhuriyeti. konuşulması gereken tek dil türkçe. turist bile gelecekse türkçe öğrensin gelsin, benim milletim sömürgeci bir devletin dilini konuşmak zorunda değil. zira bu söylenmiyor diye de üç beş azınlığın dilinin konuşulmasını sağlamak sömürgeci devletin ekmeğine yağ sürmektir.
varlığı ve yapılıyor oluşu ingilizcenin elbet ki öğrenilebilir ve "öğrenilmesi gerek" olduğunu kabul etmek ama diğer dillere karşı çıkılıp; bölücülük, gericilik denilerek geçiştirilmesi ile kendi içinde çelişir. bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu.
ayrıca "biz ilim olarak onlardan gerideyiz, üretemiyoruz ve onları takip etmek zorundayız; emperyalistlerin gizli gizli, içten içe kölesi olduk, onlara değil de kendi coğrafyamızdakilere yetiyor gücümüz anca, işte demokrasi!" demenin bir yoludur.
mesele herhangi bir dilin konuşulması değil, küçücük çocuklar türkçeyi doğru dürüst öğrenmeden ingilizce öğrenimi görüyor oluşları ve bunun devlet eliyle yapılmasıdır. ama öteki diller, tü kaka, olmaz.
ingilizce bilen bir insan hangi konuyu isterse ingilizceyi kullanarak hakkında fikir edinebilir, öğrenebilir. Yabancı bir dil için öncelik kesinlikle ingilizcedir. ikinci yabancı dil ise, kişinin kendi tercihidir. Farsça kitabelerde ilim irfan var da biz mi öğrenmiyoruz ? Dünya ingilizce dönüyor.
mesele ingilizcenin öğrenilip öğrenilmemesinin gereklilik ekseninde değerlendirilmesi değil, zorunluluk olarak addedilmesinde. bir çocuk daha kendi dilini doğru dürüst öğrenmeden, zorunlu ingilizce dersinin ortasında buluyorsa kendini orada büyük bir sorun vardır.
kaldı ki, ingilizce öğretilince ülke mi kalkınıyor, daha küçük şehirlerde belki öğretmen sıkıntısı, boş geçen dersler... var; ama adama sorarlar, kaç kişi ingilizce öğrendi diye bilim adamı oldu?
bir kere üniversitelerin bölümlerinin çoğunda hazırlık sınıfı diye bir olay var, ingilizce'yi sıfırdan öğreniyorsunuz; eğer buna ihtiyacınız varsa. e durum böyleyken neden küçücük çocuklar dilsel bir yozlaşmaya maruz kalsın yetişme çağında?
a) büyüklerinin hepsi ahmak, modernliği ve uygarlığı batı hayranlığı olarak algılamış ahmaklar
e) hepsi
Bana göre "her durumda mantıksız olmayan" eylemdir. Madde madde sebepleri:
- Öğrenebileceği diğer yabancı diller göz önüne alındığında, meslek ayırt etmeksizin en geçerlisi ingilizce'dir. (tartışmasız) Bu sebeple herhangi başka bir opsiyon varken ingilizce'de ısrar etmek yersiz değildir.
- Küçük yaşta dil eğitimi çok daha kolay halledilir. Ana okulunda ingilizce öğretmek çok da yersiz değildir.
- Toplum dil ile asimile olmaz. Dil bir nehir gibidir. Kendi yolunu bulur. Siz yıllar içerisinde konuşarak şekil verirsiniz dilinize. Kültürel bir asimilasyon varsa, dil de asimile olacaktır, ancak başka hiç bir tehdit unsuru yokken yalnızca yabancı dille asimile olunmaz. Örnek, Starbucks açılması, gereksiz bir kahve kültürünün oluşması ( gereksiz burada subjektif ) asimilasyon kabul edilebilir. Ancak fiziksel bir starbucks binası olmaksızın "grande latte karamelli machiato olsun, ignite etmeyiniz ehi ehi" diye dolaşan tipler göremezsiniz ortalıkta. Anafikir: dil tek başına asimilasyon malzemesi değildir, bir yansımadır. Dolayısıyla asimilasyonun önüne geçmek için "öncelikli" olarak dildeki yozlaşmayı önlemeye çalışmak zaman kaybıdır.
- Kürtçe, Arapça vs gibi ırkçı meselelere dokundurma niyetinde değilim. Ancak dil öğrenmek isteyen kimsenin kaygısı geçerlilik ve kar - zarar hesabıdır. Erken 21.yy dünya koşulları göz önüne alındığında diğer opsiyonlar karşısında bu dilleri seçmeli ders yapmamasından dolayı hiç bir kurumu yadırgayamam. Bu durum, kürtlere ya da araplara karşı alınmış bir cephe olmak zorunda değildir. Elbette kimi insanlar bunu milliyetçilik ya da faşizm tutkusuyla yapmaktadır ancak bu gerçekleri değiştirmez.
Bir dili, mesleğini icra edecek derecede hakkını vererek öğrenmek kolay iş değildir. Dolayısıyla hangi dili seçeceği konusunda kurumların seçici olması şarttır. ingilizce bu anlamda en iyi opsiyondur. internet içeriğinin büyük bölümü ingilizce, dünya'nın en seçkin üniversitelerinin yayınladığı makaleler ingilizce iken başka bir dili tercih etmek ne kadar mantıklı, sormak gerekir.
