biziz olm biziz. uzaklarda aramayın hiç.
ingilizceyi öğrenemiyoruz biz. valla bak. argümanlarım da var.
birincisi diğer milletlere bir bakın. latininden arabına, japonuna kadar.
hepsi şakır şakır ingilizce konuşuyor. (ingilizce dil eğitimi almış kesim kastediliyor)
bir arap ülkesinde iken anaokulundaki * çocukların öğretmenlerinin derste ingilizce konuştuğuna şahit oldum.
normal üniversite öğrencisi şakır şakır ingilizce konuşuyor. arap bu dersin beğenmezsin ama sana fark atıyor.
çinlisi desen toefl itp, ibt'de deli puanlar alıyor.
bizim durumun sistemden kaynaklandığını düşünüyorum.
şahsen gramerin çoğuna hakim olsam da akıcı konuşamam. çünkü bizim eğitim sistemi gramere dayanıyor.
derste daya grameri, karşına turist çıkınca konuş bakalım "hello, where are you from?" dan öte gideme.
olacak iş değil!
öğrencide de sorun var yok değil. konuşma dersleri olur bazı okullarda, hazırlıkta filan. bu dersler zorunlu değildir.
öğrenciye git native ile konuş derler. ama unutuyorlar ki biz çekingen milletiz.
ne konuşucaz tanımadığımız gavur illerden gelmiş elin amerikanı, çinlisi ile.
velhasıl kelam;
dayamayın grameri bu gençlere,
onların da değsin dilleri dillere
yoksa öğrenilmiyor bu illet,
turist karşısında kalakalınca dalga geçiyor bizim millet.
ingiliz dili ve edebiyatı okuyorum, sınıfımın çoğu ben dahil derse katılmıyor, vizelerde sıçıyor, bazıları doğru düzgün konuşamıyor bile. e sen hocanın eline kitabı verirsen, tamamen ezberci öğretim uygulatırsan sonuçları bunlar olur. güzel ülkem ne yapsın?
"dont be so sure" dedirtecek söylemdir. nitekim öğretmen var öğretmen var.. öğrenci var öğrenci var.. öğrenen öğreniyor kardeşim.. tembel bir milletiz demiyoruz da eğitimde sıkıntı var diyoruz. öğrenmek isteyen adam öğrenir. onu bunu bilmem.
