etinden sütünden yararlanılan, hiç değilse "bir işe yarayan" güzide bir yaratığa saygı duymanın; kendisini insanlara yaptığı katkılardan dolayı kutsal olarak değerlendirmenin, hiç bir şeye yaramayan bir masal kahramanına tapmaktan daha mantıklı olması durumudur.
ayrıca cidden merak ediyorum, kendi elleriyle yaptıkları putları acıktıklarında yine kendileri yiyen bir toplumun dine ve tanrıya saygısı ne kadar olabilir ki?
