senelerdir aynı yerde bulunması ve çok işleyen bi yer olmasına karşın , kendini büyütmeyip sabitlenmiştir. belki başarısı budur inci'nin. küçücük bu yer çok büyük bir lezzet bırakır damağınızda. profiterolü efsanedir. denemeyenler mutlaka yemelidir.
hayatımda yediğim en güzel profiterol. istiklal caddesine yolunuz düşerse mutlaka ama mutlaka uğrayın. içeri girdiğinizde eski bir hava karşılıyor zaten. baskın naftalin kokusunu duyuyorsunuz ilk olarak. sipariş falan yok. porsiyonlu profiterollerden kapıp boş bulduğunuz yere oturuyorsunuz. gittiğimde ufacık taburede profiterolümü büyük bir zevkle yerken arkada bir kadına inci nin tarihçesi anlatılıyordu. sağolsun bir dede - yıllardır kendini bu işe vermiş- aydınlattı beni. çok güzel bir yer, nostalji gibi. tadı damağınızda kalıyor zaten. bir tane daha yesem mi diye düşünürken ayakta kalmış insanların gözlerinin size dikildiğini görünce mecbur kalkıyorsunuz ve mutlulukla o caddede yürüyorsunuz.
kapanma tehlikesi ile karşı karşıya olduğunu bildiğim güzel peralı.
akp kimbilir kiraya verilen bu dükkanı kime ne şekilde verecek ve yerine ne açılacak?
her şey kar hırsı olmamalı, insan geçmişi, anıları ve bellek'i olmadan bir hiçtir.
inci profiterol istiklal caddesi'nin ve istanbullunun hatta türkiye insanının bellek'idir, umarım rant yağmacısı barbarlar bu güzel dükkandan uzak dururlar.
sampiyon da kokorec yedikten sonra tatli yemek icin taksimde gidilmesi gerekilen tek yerdir. kuruldugundan beri ayni masa ayni sandalye ayni tezgah ayni kasik ve hatta ve hatta ayni calisanlari ve yazar kasayi kullanmasi bu kadar unlu olmalari ve bukadar cok parayi goturmelerine ragmen niye hala biraz'cik' ta olsa mekani buyutmuyorlar ve bizi ayakta elimizde tabaklarla yemege mecbur ettiklerini sormamiza neden oluyor.
not:hala o tavana yakin bolume belli araliklarla yerlestirilmis cicek ve bodur agac cinsi seylerin nedenini anlayamadim.
taksim'de meydandan aşağı istiklal'de yürürken sağda kalan ufacık ve her daim tıklım tıklım dolu olan pastahane. ilk bakışta oyle bir yerden bu kadar iyi bir tatlı çıkması beklenemez ama adamlar yapıyor azizim. eski havasını kaybetmemiş bir yer. baymayan bir lezzeti var profiterolün. yedikçe daha çok yiyesi geliyor insanın. yerken dar olan yerinden dolayı yan masada oturanlarla akraba olma durumu da ayrı bir keyif doğrusu. tabi yan masadaki yakışıklı bir alman ise.
dünya'nın en güzel profiterolünü yapan ufacık dükkan. gerçekten ikinci bir şube açmamalarını taktir etmek gerek. belki de bu yüzden kendisini hiç bozmadı.
