neil jordan yönetiminde bari wood romanında bruce robinson uyarlamasıyla 1999da yapılmış gerilim filmi izlemeye değer, hatta sonuyla aşmış film bile derim.*
roy orbison'nun terennum ettiği sahaser bir parça:
A candy colored clown they call the sandman
Tiptoes to my room every night
Just to sprinkle stardust and to whisper,
"Go to sleep, everything is alright."
I close my eyes then I drift away
Into the magic night
I softly say a silent prayer
Like dreamers do
Then I fall asleep and dream my dreams of you
In dreams I walk with you
In dreams I talk to you
In dreams you're mine all the time
With you ever in dreams, in dreams
But just before the dawn
I awake and find you gone
I can't help it, I can't help it
If I cry
I remember that you said goodbye
It's too bad that all these things
Can only happen in my dreams
Only in dreams, beautiful dreams
david lynch'in blue velvet filminde önemli bir yeri bulunan, müzikal açıdan eşsiz bir parça,
söylemeliyim ki, soundtrack parçalarını sevmemin nedeni, parçayı dinleyince aklıma, filmde o parçanın çaldığı sahnenin anında gözümün önünde belirivermesidir,
blue velvet'te roy orbison'un bu in dreams parçası iki yerde çalınıyordu, izleyenler bilir, biri kibar adamın söylüyormuş gibi yaptığı sahnede, ikincisi de frank'ın ana karakteri adam akıllı dövdüğü sahnede.
peki, bu parçayı dinleyince aklımdan çıkmayan sahne ne: frank, ana karakterimizi döverken, arabanın üstüne çıkıp parça eşliğinde garip -ama yine garip şekilde uyumlu- bir şekilde dans eden hatun kişisi.
dinliyorum, dinledikçe gözümün önüne geliyor, gözümün önüne geldikçe gülüyorum,
hayır uluorta bir yerde dinlesem, gülmeye başlasam, bu şarkıya da gülünür mü diyecek millet, cevap veremeyeceğim.*
Başrolde Annette Bening'in olduğu 1999 yapımı, dram ve gerilim filmi. Anlamsız, sebepsiz ve sonuçsuz bir film. Psişik özellikleri olan bir kadının benzer özelliklere sahip bir katil ile rüyalarını paylaşması ve onu durdurmaya çalışması; çalışırken de deli olarak yaftalanması söz konusu. Film bittiğinde film başlarken ekrana gelen olaya ait yazı ile finali düşündüğünüzde "neydi bu şimdi?" dedirtiyor.
