doğarken ölecek olsaydı yavrular, merhamete sığınmazlardı sanırım diye düşünen yazardır.
ölüm, sadece bi' kader ama herkesin kader tanımı içinde şekil değiştiren bi' kader.
bu bi' döngü. çarklar döndükçe ölüm de var olacak yaşam gibi. olmalı da. yoksa çekilmez olurdu her şey.**
"en çirkin merhamet, hedefini şaşırandır" demiş adamın biri.*
bugüne kadar hedefini şaşan merhametlerden ağzının payını almıştır bu bünye, belki ondandır yavrulara gösterdiği merhamet.*
hayatına, terkedilerek başlamış yavruları sahiplenme konusunda fazla duyarlı olduğunu düşündüğüm yazardır. oysa kimilerimiz doğarken ölecek kadar şanslıyız bu dünyaya... en azından pisliğe bulaşmadan, insanları tanıyıp da miğdemizi bulandırmadan ölebilme ihtimalimiz varken; yaradan bize böyle bir lütufda bulunmuşken(geride kalanları üzecek olsa da bu durum) ben yaşamayı tercih etmezdim. gidip intihar etmek de olası ama mantıklı değil... bu biraz birinin piyango biletine büyük ikramiye vurdu diye basılmış bütün piyango biletlerini almaya benzer ve bunu yaptığında da mantık olarak yatırdığından daha azını kazanmış olursun. çünkü yatırdığın para, ikramiyeye dönüşürken çeşitli kesintilere uğrar...
velhasıl hayat karşısında merhamet duygunu yitirmemeli ve fakat merhamet etmek ile kendine insafsızlık yapacak derecede bir duyarlılığa sahip olmamalısın.
sıcaklara çözüm olarak git antartikada penguenlerle yaşa önerisini tabiki kabul etmeyendir.**
daha iyi öneriler beklemektedir.
gereksiz ama yine de not:
benim için her yazılanı ve her yazdıgımı eksileyene de selam ederim. objebi'den sonra benimle uğraşmaya başladın belli ki. kolaylıklar diliyorum.
kendisi için yazanlara eksi oy vermeyen yazar kişisidir. aynı zamanda kendisinin her yazdıgına ve kendisi için her yazılana eksi oy veren bir muhteremin de sözlükte var oldugunu bilen yazar kişisidir.
merak sizi öldürmesindir sayın yazar. **
saygıdeğer sözlüğümün sevgideğer suser'ı imla. benim için olan değerini..*
üzerimde büyük baskı var şu an. nasıl olmasın ki, bende ki değeri kaşıkçı elması tadında olan birinin mahlası altına entry..*
Uludağ sözlüğün bana kazandırdığı en değerli insanlardan biri olan imlanın bende ki yeri başkadır hatta abartıyım bambaşkadır.*
aynı renklere gönül verdiğimiz Fenerbahçemiz vasıtasıyla açılan konu, boşa sallayıp doluyu vurmamla* tadından yenmez bir hal aldı ve neredeeeen nereye diye iç çeker bir halde entry yazarken buldum kendimi. her şeyden önce iskender palayı keşfetme sebebim* olduğu için ne kadar teşekkür etsem azdır kendisine.
bence, eğer abidin dino imlayla tanışma fırsatı bulsaydı ve akabinde nazım hikmet sorsaydı mutluluğun resmini çizebilir misin diye eminim ki imlayla tanıştıktan sonraki halinin portresini çizmesi yeterli olurdu.*
aslında anlatılcak o kadar çok şey var ki, özel hayatı ve gerçek kimliğine dair bilgiler vermek istemediğimden dolayı susmak durumunda kalıyorum. örneğin esmer, kıvırcık saçlı, 1.75 boyunda ve de mavi gözlü bir yazar olduğunu söyleyemiyorum. gerçi bunları söyleyememe nedenim yalan atmayı sevmediğim için ama neticede söyleyemiyorum.
imlayla geçen zamanlarımızdan çok, geçireceğimiz zamanların düşüncesi mutlu ediyor beni ve biliyorum ki yapmadığımız şeylerin yanında şu ana kadar yaptıklarımız devede kulak kalacak. tabi şu ana kadar yaşadıklarımızında yeri ayrıdır. çünkü neler yapmadık ki onunla. mesela artistik jimnastik yapmadık. olsun onu da yaparız inşallah. gerçi bizim yaptığımız jimnastik ne kadar artistik olur orası ayrı bir muallak. çünkü biz artistikten ziyade artistlik yaparız beğenmeyenlere de kafa göz dalarız ama olsun denemedik olmaz en azından. neyse konu çok dağıldı. nerde kalmıştık. heh hatırladım. imlanın insanüstü bir varlık olduğundan bahsediyordum. asasını kaldırdığı anda güneş bulutların arkasına geçt..*
imla dediğin bir ilüzyondur hacıanzi komatsu ben imla ile verilebilecek duyguların baskıların tonlamaların adamı değilim ben yani arapça olarak ene düz ara gitmek adamıyım. tıpkı yaşamım gibi tıpkı bir penisin vajinaya girişi bir dublenin mideye inişi bir noktanın cümelenin sonuna gelişi gibi.
bu şubat ayının on birinde aldıgı dogum günü mesajlarından mutlu olan yazar.
kutlamalara katılanlara da teşekkür eden yazar aynı zamanda.
ayrıca ne zaman avrupa sevdalısı olmuş kendisi bile farkında degildir.
henüz çeyrek asrı bitirmiş olup 30lara geldiginde de aynı dilekleri beklemektedir.
teşekkürler..
