Evde yalniz kaldigim bir gun bir haberde ogretmen ogrencilerine cin cehennem konulu bir film izletiyordu.(evet o zaman boyle haberler vardi)
izlettigi filmi de tv yayinlayinca korkudan kisin 4 saat balkonda annemi beklemistim.
Sonra ogrendim ki milletin inancini ayakta tutan zaten korkularmis.
Annem uykudan önce dua etmek gerektiğini böylece allah baba'nın bizi koruyacağını söylemişti.
Her gece uyumadan önce:
Allah'ım yalvarıyorum ailemi(tek tek sayardım), arkadaşlarımı, öğretmenlerimi herkesi koru kötü insanları bile koru onlar da iyi olsun diye dua edip ağlardım.
Sizinki iyiymiş ben camiden kovuldum ilk gün, mahallemizdeki mahalleydi ben de o mahalleye bir daha gitmedim. imam değişince de cumadan cumaya... insanın kekeme gibi ka ka ke ke ke hi hi hi ha ha ha dediği saçma bir dönemdi. Su gibi okuyana kadar kendimi aşağılık hissettim. Latin alfabesini 1 ayda okumayı öğrendim, arap alf. 3 yıl sürdü.
Bütün yaz tatillerim kuran kurslarında geçti.
Cami, cemaat bulamazlarsa hacı-hoca olduğunu iddia eden kimselerin evine yolladılar.
iyi ki Ensarları filan bulmamışız.
Bu ne cehalettir, sen hangi akla hizmet çocuğunu Allah kitap diyen herkesin evine yolluyorsun.
din ile -özellikle evin yaşlıları nedeniyle- o kadar içli dışlı olunmuştur ki, genelde ilki hatırlanmayacak tecrübedir. ama tek hatırladığım ilk oruç tecrübemde (tekne) anneme sorduğum:
-anne şarkı söylemek orucu bozar mı? sorusudur.
--spoiler--
gözümün ayarını skeyim. "ilk cinsel deneyim" okudum başlığı. entry'ler başlıkla tutarsız. hoş arada benim gibi gözünün ayarı kaçmış birini de yakalamadım değil. neyse.
--spoiler--
müslümanlar için teravih namazları, çocukların eğitildiği ilk din eğitimini, deneyimini yaşadığına inanılır. ilk dinsel eğitim için teravih namazları özeldir. caminin üst katı, balkon mesela. milletin secdeye giderken aşağıda, üst katta çocukların aşağıya bakıp milletin götünü seyretmesi, aşağıya tesbih atmak, tekmeleşip kıkırdamak ziyadesi ile ilk deneyimin vazgeçilmez unsurlarıdır. yaşadığım ve unutmayacak olduğum dolmuş ukteler bütünüdür esasen.
insanı anılarını anlatmaya teşvik eden deneyimdir.
küçüktüm. küçüktük. ben 13 olayım. amcamın kızı 12, halamın kızı 11.
kuran kursuna başlayacağız, bir heyecan, bir mutluluk...
kuranlarımızı ve oyalı başörtülerimizi kuşanıp camiye gittik.
imam efendi bizi aldı, sevecen...
en baştan, "bu elif" diye başladı.
hepimize ayrı ayrı, sabırla anlattı.
yazmaya başladık. kalemin üstünden ellerimizi tutup yazdırdı, sevecen.
ellerimizi okşadı, sevecen.
ders bitti.
ikinci ders yine aldı bizi, sarıldı, sevecen.
amcamın kızını yanağından öptü.
ben kalktım.
halamın kızını da öptü, sevecen.
ben çıktım, babama gittim.
hemen geri döndüm babamla.
biz çıktık, babam kaldı.
babam da çıktı, imam efendi çıkmadı.
bir daha derse gitmedik.
sevecendi pezevenk!
