müziğe dalmak.Evet arkadaşlar kendimden ve bir kaç arkadaşımdan daha biliyorum bu yaşanmış birşeydir. bir yerde son durakta inmeyen yolcu gibi bişidir. Müzik o kadar güzeldir ki yürüyerek giderken o an çalan soloya kaptırıp okulu geçip devam etmekdir. Şarkı bittiğinde anlaşılmışdır okulun geride kaldığı. ama diğer şarkı başlamıştır bile.*
(bkz: tüm şarkıları güzel olan albümler)
beş dk. bile geç kalsam giremezdim lisedeyken. utanırdım. tek sebebi bu çok utanırdım. sanki herkes bana bakacak ve cık cık cık cık ne kadar da ayıp diyecekmiş gibi hissederdim.
üniversitede de aynı sorunu yaşarken yavaş yavaş düzelmeye başladı. çalıştığımı da öğrenmişti bir kaç akademisyen. bunun etkisi var mı bilmiyorum ama en azından ben öyle bir iyi niyet gütmekteyim.
