Benim.ilk okul 3. sınıf sağımda Büşra solunda gülsüm Büşra manitamdı gülsüm arkadaşım kalktım hocadan tuvalet izni istedim vermedi geçtim oturdum sırama biraz zaman geçti hoca tamam yavrum gidebilirsin dedi yok hocam sagolun gerek kalmadı annemi arayın dedim altıma işemiştim kızlar benden biz uzaklaşıyor büşranin bana bir bakışı var sanki sırtına işedim yavsak hoca baltaladı aşkımızı daha yanıma oturmadı ikiside büşracığımlada ayrıldık.
Benimdir. Arada gelir aklıma. Redderken " bak şu an herkes bize bakıyor, lütfen git." demişti. Hayatimda çok kazık yedim, defalarca aşagilandim, onlarca ülke gezdim,görmedigim bok kalmadı, fakat yaşadığım duyduğum gördüğüm hiçbir şey beni o söz kadar acıtmadı. Şu an kiminledir acaba ? Evlenmiştir büyük ihtimal, hatta çocuğu da olmuştur belki.
Nasıl unutulur ki? ilk kalp sızısı, ilk gözyaşı sebebi, ilk baş döndüren , ilk ayakları yerden kestiren, ilk kalbini yakan... Bu ilkler saymakla bitmez, öyledir iste ilk aşk, unutulmaz, unutmak istenmez...
