1964 tarihli michelangelo antonioni filmi. Bir endüstri bölgesinde yaşayan bir kadının çevresiyle ve kocasıyla olan yabancılaşmasını anlatır. Filmin sonunda bir türk denizcisiyle olan iletişimsizlik -"anlamıyorum... anlamıyorum.." tüm filmi özetler gibidir.
artık arabalarımız vardır yürüyerek yolun kokusunu içimize çekerek sırtımızda damla damla oluşan teri hissetmeden ulaşırız istediğimiz yere. varmak istediğimiz hedef hakkında düşünmeye vakit kalmadan ulaşırız oraya.
--spoiler--
filmin son sahnesi aslında filmin özetidir. çocuğuyla annesi fabrika çevresinde yürürken bacadan yükselen sarı duman https://galeri.uludagsozluk.com/r/241082/+ çocuğun ilgisini çeker ve sorar annesine:
ç: Duman niçin sarı?
a: Çünkü zehirli.
ç: O zaman küçük bir kuş onun içinden uçarsa, ölür!
a: Şimdiye kadar kuşlar bunu öğrenmiştir. Oradan uçmuyorlar artık. Hadi gidelim.
acaba uçmayı unutalı ne kadar süre oldu...
--spoiler--
