bugün

türk-italyan ortak yapımı bir film. romanı da mevcuttur. tek kelimeyle benzersiz bir filmdir.
diğer tüm oyuncuları türk ve baya da kaliteli olmasına rağmen başrole italyan birini koymuşlar ve ona da türkçe ağız eklemişler. adamın iki ağzı var, bizim kulağımıza gelen türkçe olsa da kendisi italyanca çıkarıyor kelimeleri. gereksiz bir dandiklik, çok sırıtıyor. ondan gayrı filmde güzel bir sinematografi var evet.

lâkin çok yavan ilerliyor lan, tek izlediği filmler holivud aksiyonları olan bir insan da değilim. hattâ "sen ne anlarsın" diye su-i zan edecek olanlara bergman ile yaklaşırım söyleyeyim.
diğer bir mesele de konunun çok ortada kalmış olması ve dahi anlatılan kültüre sanki önyargıyla yaklaşılmış gibi. osmanlı adaleti o kadar katıydı diye tahmin etmiyorum.
diyaloglar ise kusura bakmasınlar çok yapmacık, "dinî hususta konuşuyor olmak için konuşmak" gibi duruyor sanki. birkaç karakter de öyle.
kitabın yazarı selimovic'i bilmiyorum, ama bu kadar bizden bir hikâyeyi neden bir italyan çekmiş o şaşılacak bir şey. fakat bu durumda filmin ortada kalmış durumu ise şaşırtmıyor...