Güzel film cem yılmaz ve küçük çocuk çok iyi oynamış, zaten şu ara pek iyi filmler göremiyoruz bu film şuan ki seviyenin üstünde, izleyin pişman olmazsınız.
her filmde olduğu oldugu gibi ülkücülerin kötü gösterirdiğı bir filmdir genelde film sektörü solcuların elinde olması bu filmdede bellidir. fakat film konusu güzel ve cem yılmaz ile usta cırak ilişkisi çok iyi bir sekilde gösterirmiş. cocugun oruç tutması belkide hepimizin başına geldigi gibi sen çocuksun tutamazsın,sen tekne orucu tut denilir daha sonra mahhalleden birinin seni ezmesi ile gizli gizli tutulur. o zamanların güzel olduğunu bir kez daha hatirlatir. izleyin tavsiye ederim.
komedi kısmını nerdeyse hiç göremiyeceğiniz alttan alttan dramı işleten aile filmi kategorisine girecek bir film. bilinçaltına ve üstüne atatürk ü iyi yerleştirmişler. ben beğendim tekrar izlenecek filmler kısmına ekledim.
Akşam youtube'de denk geldiğim ve laptopu televizyona bağlayarak annemle birlikte izlediğim film.yöre olarak aynı yörenin insanı olmasak da bizim oralarda da tütün işi ile uğraşılırdı o yüzden ilgimizi çekti başta çok güzel gidiyordu ama sonra solcu kominizim şeyleri girince annemin moralı bozuldu. Hele ki o akıllı uslu çocuk hani orada çocuğun annesi diyor ya mühendis,doktor oğlum benim diye işte benim annemde öyle bir tip ve o çocuğu görünce son halini kadın baya kendi çocuğu gibi üzüldü. Her neyse uzatmadan kısadan orta şekerli aile ile izlenebilecek tarzda bir film.
o plajda ısrar eden teyze benim babannemin aynısı. kulak tırmalayan ses tonu, ısrarcılığı falan. demek ki egeli neneler biraz böyle.
film genel olarak güzel.
dün akşam evde pc'den bi' başıma izlediğim filmdir. oldukça sarsıcı, mizahi unsurları tadında olan ve ne on numara ne de vasat olan filmdir; güzeldir neticede.. Güldürürken düşündürmek nedir, nasıl işlenir mantığına cuk oturmuş nadir filmlerdendir ayrıca..
alper caglar'in panzehir'inden beri turk filmi izlememistim. yalniz ne biliyim ya sag sol olayi ya da baska siyasi mesaj kaygisi karistirilmasa ve baska turlu bir sekilde cekilse cok daha iyi olabilirmis gibi geldi bana.
konsept guzel ama isleyis tekliyor.
yine de begendim filmi. yalniz cem yilmaz neden boyle agzini yuzunu cok oynatiyor oynarken anlamadim ? ne zaman suratina baksam melih ekener'in yeni hababam sinifi filmlerindeki beberuhi karakterini gordum.
teyze bir turlu cocuga yemek yedirtemedi ona uzuldum. teyzemi hatirladim. teyzem de bana hep sofradayken hadi evladim hadi cocugum ye evladim derdi. simdi memlekete gitsem simdi yine der. teyzelerin borcu odenmez.
Efsanevi sosyalist müzik Polyushka Polye'nin tınısını bir anlığına dinleterek gönüllerimizi fethetmiş, bir anlığına bizi bizden alıp götürmüş güzel film.
yönetmenliğini yüksel aytuğ'un yaptığı, baş rolde cem yılmaz'ın olduğu bir komedi-dram filmi. pek komik olmasa da izlettirdi. dram kısmı yerindeydi
---spoiler ---
tütün tarlalarını görünce maziye gittim geldim. aşina olduğumuz görüntülerdi. okullar kapanınca giderdik. küfelerin ( yöre halkı köfün de der) içinde uyurduk adem gibi. o tarlalarda yapılan sabah kahvaltısını dünyanın hiç bir yerindeki manzaraya karşı yapılan, şehirdeki korular içinde yapılan ve her çeşit yiyeceğin olduğu kahvaltılara değişmem. domates,zeytin,peynir ve çay. enfestir.
siyasi göndermeler kısmı ise sıkıntılı bana göre. özellikle özel mülke karşı ortaya konan argüman geçerli değil.
çardakta tütün dizilirken devrimci bir genç olan ağanın oğlu köylülere " babam sizi sömürüyor" vs gibilerinden bir şey dedi. tabii köylüler hemen itiraz etti "baban bize ne zaman paraya ihtiyacımız olsa verdi ne sömürüsü" diye. ağanın oğlu ise emeğiniz üzerinden servet kazanıyor dedi ve köylünün biri " tarla onun ama " diye araya gitti.ağanın oğlu ise " onun ama bir yerden miras kalmış işte" dedi ve devrim olunca bu tarlalar servet sahiplerinden alınıp halka dağıtılacak diye devam etti... kendi babasına karşı bir devrim mücadelesi içindeydi en başta.
x bir kişiye ait olan mülk, ona hiç bir çaba sarf etmeden kalsa bile onun mülküdür. gasp etmeye hakkınız yoktur o mülkü. ister o mülkü değerlendirir,ister kaderine terk eder. diyelim ki miras kalmadı da kendi çabasıyla mülk sahibi oldu x kişi. bu sefer ne diyeceksiniz ? miras kalması, o mülke devlet adına el koymayı meşrulaştırıyordu. peki kendi gayretiyle kazandığında ? ortaya ciddi bir emek koyduğunda ? hangi gerekçeyle el konulacak mülke ?
devletin özel teşebbüse izin vermeyip, tüm üretim araçlarını tek merkezden yönetmeye,kontrol etmeye kalkması, devleti zarara sokabilir. maliyetler artabilir. bu sorunu çözseniz bile özel teşebbüsün serbest bir şekilde yer aldığı rekabetçi piyasada üretilen tüketim mallarının kalitesi,devletin bizzat üretim araçlarını kullanarak ürettiği tüketim mallarından daha kalitelidir. bu 2*2 nin 4 etmesi kadar gerçek olan bir şeydir.. en basitinden devlet hastanesi ve özel hastane arasındaki farkı görebilirsiniz. üstelik devlet yüklü bir vergi geliri de alırken hizmetin kötü olması, özel teşebbüsün ehemmiyetini daha da arttırıyor.
gelelim ademe. sabrı takdir edilesi. insani değerler için kendini feda etmesi de takdir edilesi. film bittiğinde "nereden izledim bu filmi demiyorsunuz. tavsiye ederim.
sonuyla ağlatan film. insan içinde izlememek lazımmış. cem yılmazın sanırım jim carry gibi bir tornistan yapması lazım. komedi filmlerindeki cıvık tipten sıyrılıp böyle işlerde olması lazım.
biraz gülüp eğleneyim derken, cem yılmaz'ın sıra dışı bir filmi olan iftarlık gazoz'a denk geldim. oturdum, güle oynaya ülke gündeminden uzak biraz kafa dağıtıp deşarj olurken; o son yarım saatin ağzıma sıçmasıyla dumur oldum kaldım.
Ezilen anadolu insanı görüp, bunlara tahammül edememem belkide en büyük zaafım. ezilmeyi, hakkının gasp edilmesini içine sindiren insanlara derdini anlatabilmek, onlara bir çıkar yolunun olduğunu; bununda yine kendilerinin emekleriyle gerçekleşebileceğini anlatmak ne kadarda imkansız olduğunu bir kez daha anladım. anladım anlamasına ama kabullenemeyeceğim sanırım. her zaman zorbaya karşı adem olmakta boynumuzun borcu olsun. biz değil zorbalar, emek düşmanları utansın.
